Στις 4 Σεπτεμβρίου 2023, the United Nations Environment Programme released relevant pre conference materials for the third session of the Intergovernmental Negotiating Committee (INC-3) aimed at developing a legally binding international instrument on plastic pollution, συμπεριλαμβανομένου του κειμένου "μηδενικό σχέδιο".

Αν και δεν είναι η τελική ρήτρα της διαπραγμάτευσης της σύμβασης,Το κείμενο "μηδενικού σχεδίου" αντανακλά τους στόχους και τα καθήκοντα του ψηφίσματος 5/14 της Συνέλευσης του ΟΗΕ για το Περιβάλλον, προτείνοντας βασικά στοιχεία και εναλλακτικές λύσεις, και χρησιμοποιεί αυτό για να ζητήσει γνώμες και προτάσεις από διάφορα κράτη μέλη.

Το "Σχέδιο μηδέν" προτείνει 13 βασικά στοιχεία για την πλήρη διάσταση του κύκλου ζωής των πλαστικών, συμπεριλαμβανομένων των περιορισμών στην παραγωγή πλαστικών, των προβληματικών περιορισμών για τα πλαστικά, του σχεδιασμού του προϊόντος, τηςσύστημα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού (ΕΑΠ), χρήση ανακυκλωμένων πλαστικών και διαχείριση αποβλήτων.

Each contracting party is required to take necessary measures to prevent or mitigate the potential adverse effects of the production of native plastics (including their raw materials) on human health and the environmentΤο εναλλακτικό σχέδιο περιλαμβάνει επίσης προτάσεις για τις χώρες να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για τη μείωση της παγκόσμιας παραγωγής και προσφοράς πλαστικών,καθώς και την απαίτηση ότι η παραγωγή και η προμήθεια πλαστικών κάθε χώρας δεν πρέπει να υπερβαίνει τους καθορισμένους στόχους μείωσης της παραγωγής.

Έχουν προταθεί περιοριστικές απαιτήσεις για προβληματικά πλαστικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με σύντομη διάρκεια ζωής και χρήση μιας χρήσης, καθώς και εκείνων με σκόπιμη προσθήκη μικροπλαστικών.Ο κατάλογος των πλαστικών προϊόντων που ανήκουν στις ανωτέρω κατηγορίες έχει καταρτιστεί και οι χώρες υποχρεούνται να μην παράγουν, να πωλούν, να εισάγουν ή να εξάγουν τέτοια προϊόντα.

Σε επίπεδο σχεδιασμού πλαστικών προϊόντων, προτείνεται να λάβουν οι χώρες μέτρα για τη βελτίωση του σχεδιασμού των πλαστικών προϊόντων και συσκευασιών,που απαιτεί τη μείωση της χρήσης εγγενών πλαστικών στο σχεδιασμό, βελτιώνοντας την ασφάλεια, την αντοχή, την επαναχρησιμοποίηση, την ικανότητα επανασυσκευής, επισκευής και ανανέωσης των πλαστικών προϊόντων, και ακόμη παρέχοντας τη δυνατότητα εναλλακτικής χρήσης.

Όσον αφορά τη χρήση ανακυκλωμένων πλαστικών, προτείνεται ότι κάθε συμβαλλόμενο μέρος θα πρέπει να απαιτεί πλαστικά και πλαστικά προϊόντα που παράγονται στο έδαφός του,καθώς και ανακυκλωμένα πλαστικά μετά την κατανάλωση που περιέχουν ελάχιστο ποσοστό ασφάλειας και προστασίας του περιβάλλοντος στην αγορά της.

Όσον αφορά την επέκταση της ευθύνης του παραγωγού,προτείνεται ότι όλα τα μέρη θα πρέπει να θεσπίσουν και να λειτουργήσουν ένα σύστημα εκτεταμένης ευθύνης του παραγωγού (ΕΑΠ) για να ενθαρρύνουν την αύξηση της ανακυκλώσιμης ικανότητας και να προωθήσουν υψηλότερα ποσοστά ανάκτησης.

Όσον αφορά τη διαχείριση αποβλήτων,προτείνεται κάθε συμβαλλόμενο μέρος να λάβει αποτελεσματικά μέτρα για να εξασφαλίσει τη διαχείριση των πλαστικών αποβλήτων σε ασφαλές και φιλικό προς το περιβάλλον περιβάλλον σε διάφορα στάδια, συμπεριλαμβανομένης της επεξεργασίας, της συλλογής, της μεταφοράς, της αποθήκευσης, της ανακύκλωσης και της τελικής διάθεσης λαμβάνοντας υπόψη τα επίπεδα αποβλήτων.