Η επαναλήφθείη πέμπτη σύνοδος της συνέλευσης περιβάλλοντος Ηνωμένων Εθνών (unea-5. 2) θα διοργανωθεί στο Ναϊρόμπι, Κένυα, από τις 28 Φεβρουαρίου ως τις 2 Μαρτίου 2022. Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο θα συζητήσουν τους τρόπους να διατυπώσουν την πρώτη σφαιρική συνθήκη για να εξετάσουν την πλαστική ρύπανση.

Η έρευνα Ipsos για περισσότερους από 20000 ανθρώπους σε 28 χώρες έδειξε ότι από το 2019, το ποσοστό των ανθρώπων που απαιτούν μια απαγόρευση στα μίας χρήσης πλαστικά προϊόντα έχει αυξηθεί από 71% σε 75%, ενώ το ποσοστό των ανθρώπων που λένε ομοειδή προϊόντα με τη λιγότερο πλαστική συσκευασία έχουν αυξηθεί από 75% σε 82%.

Σχεδόν 90% των εναγομένων είπε ότι υποστήριξαν την υπογραφή μιας συμφωνίας, αλλά εάν μια τέτοια συμφωνία θα εστίαζε στην αποκομιδή και την ανακύκλωση αποβλήτων ή θα ελάμβανε τα ριζικότερα μέτρα, όπως ο περιορισμός της παραγωγής και της χρήσης των μίας χρήσης πλαστικών, παραμένει να δει.

85% των εναγομένων θελήστε τους κατασκευαστές και τους λιανοπωλητές για να είστε αρμόδιους για τη μείωση, την επαναχρησιμοποίηση και την πλαστική συσκευασία ανακύκλωσης, επάνω από 80%.

Στην έρευνα, η μεγαλύτερη υποστήριξη για την απαγόρευση στα μίας χρήσης πλαστικά προήλθε από τις αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κολομβία, το Μεξικό και η Ινδία, οι οποίες αντιμετωπίζουν μια σοβαρή κρίση αποβλήτων.

Τα ενεργά στελέχη είπαν ότι τα αποτελέσματα έστειλαν ένα σαφές μήνυμα στις κυβερνήσεις που συναντιούνται στο Ναϊρόμπι στο τέλος αυτού του μήνα ότι η πρώτη σφαιρική συνθήκη για να εξετάσει την πλαστική ρύπανση πρέπει να προωθηθεί. Η συνθήκη είναι γνωστή ως σημαντικότερη περιβαλλοντική συμφωνία από τη συμφωνία του Παρισιού για τη κλιματική αλλαγή το 2015.

«Οι άνθρωποι από όλο ο κόσμος έχουν εκφράσει τις απόψεις τους. Τώρα οι κυβερνήσεις έχουν την ευθύνη και την ευκαιρία να υιοθετήσουν μια σφαιρική πλαστική συνθήκη έτσι ώστε μπορούμε να αποβάλουμε την πλαστική ρύπανση, ο» εν λόγω Marco Lambertini, σφαιρικός Γενικός Διευθυντής του WWF

Μια ερευνητική έκθεση που δημοσιεύεται από το παγκόσμιο Ταμείο για τη φύση αυτό το μήνα δείχνει ότι εάν τα Ηνωμένα Έθνη δεν μπορούν να επιτύχουν μια συμφωνία για τη συγκράτηση της πλαστικής ρύπανσης, θα υπάρξει διαδεδομένη οικολογική ζημία στις ερχόμενες δεκαετίες. Μερικά θαλάσσια είδη είναι σε κίνδυνο της εξάλειψης και τα οικοσυστήματα των κοραλλιογενών υφάλων και των μαγγροβίων θα βλαφθούν.