21 Οκτωβρίου 2021, το πρόγραμμα περιβάλλοντος Ηνωμένων Εθνών (UNEP) δημόσιευσε μια έκθεση που είσχε το δικαίωμα από τη ρύπανση στις λύσεις: μια σφαιρική αξιολόγηση των θαλασσίων απορριμάτων και της πλαστικής ρύπανσης (από τη ρύπανση στη λύση: μια σφαιρική αξιολόγηση των θαλασσίων απορριμάτων και της πλαστικής ρύπανσης) αποκαλύπτει τον αντίκτυπο των θαλασσίων απορριμάτων και της πλαστικής ρύπανσης στο περιβάλλον και τον αντίκτυπό της στο οικοσύστημα, την άγρια φύση και τις ανθρώπινες υγείες. Η έκθεση επισημαίνει ότι τα πλαστικά προϊόντα αποτελούν το μεγαλύτερο, επιβλαβέστερο και πιό μόνιμο μέρος των θαλασσίων απορριμάτων, αποτελώντας τουλάχιστον το συνολικό ποσό των θαλασσίων απορριμάτων όλα τα οικοσυστήματα από την πηγή στον ωκεανό αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερο τις σοβαρές απειλές. Η έκθεση στοχεύει να ενημερώσει τα στοιχείο-βασισμένα επίπεδα δράσης καθόλου και υπογραμμίζει τη σημασία της σφαιρικής δράσης έκτακτης ανάγκης και της πολιτικής θέλησής της απαντώντας αυτή η αυξανόμενη κρίση. Το διεθνές τμήμα της πράσινης κοινωνίας συντάσσει με το παρόν έγγραφο και μοιράζεται τα κύρια ερευνητικά συμπεράσματά του ως εξής για την αναφορά των ενδιαφερόμενων φίλων.
1. Το ποσό θαλασσίων απορριμάτων και πλαστικής ρύπανσης αυξάνεται γρήγορα. Χωρίς αποτελεσματική δράση, το ποσό πλαστικών αποβλήτων που απαλλάσσονται στα υδρόβια οικοσυστήματα αναμένεται για να τριπλασιαστεί σχεδόν ως το 2040.
Η γρήγορη αύξηση στην κλίμακα και την ποσότητα θαλασσίων απορριμάτων και πλαστικής ρύπανσης βάζει την υγεία όλων των ωκεανών στον κόσμο σε κίνδυνο. Τα πλαστικά, συμπεριλαμβανομένων των πλαστικών μικροϋπολογιστών, είναι τώρα παντού. Είναι τα σύμβολα του Anthropocene στην τρέχουσα γεωλογική ηλικία και γίνονται μέρος του γήινου απολιθωμένου αρχείου. Το πλαστικό έχει γίνει ένας νέος βιότοπος για τους θαλάσσιους μικροοργανισμούς και ονομάζεται το «πλαστικό στρώμα». Παρά τις ενέργειες και τις προσπάθειες, το ποσό πλαστικού στον ωκεανό υπολογίζεται για να είναι περίπου 75 εκατομμύριο έως 199 εκατομμύρια τόνοι. Οι εκτιμήσεις των σφαιρικών ετήσιων εκπομπών από τις χερσαίες πηγές ποικίλλουν ανάλογα με τη μεθοδολογία χρησιμοποιούμενη. Χωρίς απαραίτητα μέτρα επέμβασης, το ποσό πλαστικών αποβλήτων που εισάγει το υδρόβιο οικοσύστημα αναμένεται για να τριπλασιαστεί από 9 έως 14 εκατομμύρια τόνοι/έτος το 2016 σε 23 έως 37 εκατομμύρια τόνοι/έτος το 2040. Εάν μια άλλη μέθοδος χρησιμοποιείται για να υπολογίσει, αυτός ο αριθμός αναμένεται για να αυξηθεί από τα περίπου 19-23 εκατομμύριο Τ/Α το 2016 σε 53 εκατομμύριο Τ/α ως το 2030.
2. Τα θαλάσσια απορρίματα και τα πλαστικά θέτουν μια σοβαρή απειλή σε όλη τη θαλάσσια ζωή και έχουν επιπτώσεις επίσης στο κλίμα.
Το πλαστικό είναι το μεγαλύτερο, επιβλαβέστερο και πιό επίμονο μέρος των θαλασσίων απορριμάτων, που αποτελούν τουλάχιστον 85% του συνολικού ποσού των θαλασσίων απορριμάτων. Μπορεί να προκαλέσει τα μοιραία και υπο- μοιραία αποτελέσματα στις φάλαινες, τις σφραγίδες, τις χελώνες, τα πουλιά και τα ψάρια, καθώς επίσης και τα ασπόνδυλα όπως τα δίθυρα, πλαγκτόν, σκουλήκια και κοράλλια, συμπεριλαμβανομένης της εμπλοκής, της πείνας, του πνιξίματος, του εσωτερικού ιστού λυσσασμένων, της ασφυξίας και της υποξίας, της ελαφριάς, φυσιολογικής πίεσης και των τοξικολογικών κινδύνων. Τα πλαστικά αλλάζουν επίσης το σφαιρικό κύκλο άνθρακα μέσω του αντίκτυπού τους στο πλαγκτόν και την αρχική παραγωγή στα θαλάσσια, εσωτερικών υδάτων και επίγεια συστήματα. Τα θαλάσσια οικοσυστήματα, ειδικά μαγγρόβια, seagrasses, κοράλλια και αλατισμένα έλη, διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο στην απομάκρυνση άνθρακα. Την περισσότερη ζημία προκαλούμε στους ωκεανούς και οι παραλιακές περιοχές, ο δυσκολότερος αυτό είναι για αυτά τα οικοσυστήματα να αντισταθμιστεί και να διατηρηθεί η ανθεκτικότητα στη κλιματική αλλαγή συγχρόνως. Όταν τα πλαστικά αποσυνθέτουν στο θαλάσσιο περιβάλλον, θα μεταφέρουν τα πλαστικά μικροϋπολογιστών, τις συνθετικές και ίνες κυτταρίνης, τις τοξικές χημικές ουσίες, τα μέταλλα και τους ρύπους μικροϋπολογιστών που ποτίζουν και τα ιζήματα, και που εισάγουν τελικά τη θαλάσσια τροφική αλυσίδα. Το Microplastics μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μεταφορείς των παθογόνων οργανισμών επιβλαβών στον άνθρωπο, τα ψάρια και τους πληθυσμούς υδατοκαλλιέργειας. Όταν τα πλαστικά μικροϋπολογιστών λαμβάνονται, θα οδηγήσει στις αλλαγές στο γονίδιο και την πρωτεϊνική δομή του βιολογικού πληθυσμού, ανάφλεξη, διακοπή της συμπεριφοράς κατανάλωσης, αργός ρυθμός ανάπτυξης, αλλαγές στην ανάπτυξη εγκεφάλου, και τη μείωση της διήθησης και της αναπνευστικής συχνότητας. Έχει επιπτώσεις στην αναπαραγωγή και την επιβίωση των θαλασσίων οργανισμών και θα εξασθενίσει τη δυνατότητα των βασικών ειδών και των οικολογικών «μηχανικών» για να χτίσει τις κοραλλιογενείς υφάλους ή bioturbate τα ιζήματα.
3. Οι ανθρώπινες υγείες και η ευημερία απειλούνται.
Το ανοικτό κάψιμο των πλαστικών αποβλήτων, κατάποση του πλαστικού μόλυνε τα θαλασσινά, η επαφή με τα παθογόνα βακτηρίδια που φέρονται από τις πλαστικές και επιβλαβείς ουσίες που βυθίζονται στα παράκτια νερά θα θέσει τους κινδύνους για τις ανθρώπινες υγείες και την ευημερία. Η βύθιση σχετικών με των το πλαστικό χημικών ουσιών στο θαλάσσιο περιβάλλον έχει προσελκύσει όλο και περισσότερη προσοχή. Οι άνθρωποι ανησυχούν ότι μερικές από αυτές τις ουσίες θα προκαλέσουν τις ενδοκρινείς αναταραχές. Το Microplastics μπορεί να εισπνεστεί στο ανθρώπινο σώμα μέσω του δέρματος και να συσσωρεύσει στα όργανα συμπεριλαμβανομένου του πλακούντα. Για τις παράκτιες και γηγενείς κοινότητες με τα θαλάσσια είδη ως κύρια πηγή τροφίμων, τα πλαστικά μικροϋπολογιστών που απορροφώνται με την κατανάλωση των θαλασσινών θέτουν μια σοβαρή απειλή στον πληθυσμό. Ο αντίκτυπος της έκθεσης σχετικές με στις τα πλαστικά χημικές ουσίες στο θαλάσσιο περιβάλλον στις ανθρώπινες υγείες είναι ασαφής. Εντούτοις, μερικές από αυτές τις χημικές ουσίες συνδέονται με τη σοβαρή ζημία υγείας, ειδικά για τις γυναίκες. Τα θαλάσσια πλαστικά θα ασκήσουν ευρεία επίδραση στην κοινωνία και την ανθρώπινη ευημερία. Μπορούν να αποθαρρύνουν τους ανθρώπους από τη μετάβαση στις παραλίες και τις ακτές να ο αθλητισμός και οι κοινωνικές δραστηριότητες, με συνέπεια την ανικανότητα των ανθρώπων να λάβουν φυσικό και τις πνευματικές υγείες από τις ανωτέρω πολιτιστικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Εάν οι άνθρωποι ξέρουν ότι τα ελκυστικά θαλάσσια ζώα όπως οι χελώνες, οι φάλαινες, τα δελφίνια και πολλά θαλασσοπούλια είναι σε κίνδυνο, μπορεί να έχει επιπτώσεις στις πνευματικές υγείες τους. Αυτά τα ζώα έχουν τη σημαντική πολιτιστική σημασία για μερικές κοινότητες. Στα επικρατόντα μέσα, τα στομάχια των φαλαινών και των θαλασσοπουλιών γεμίζουν με τις εικόνες και περιγραφή των πλαστικών τεμαχίων, τα οποία θα προκαλέσουν τις ισχυρές συναισθηματικές διακυμάνσεις.
4. Αυξήστε τις κρυμμένες δαπάνες της σφαιρικής οικονομίας.
Τα θαλάσσια απορρίματα και η πλαστική ρύπανση θέτουν μια σοβαρή απειλή στα livelihoods των παράκτιων κοινοτήτων, καθώς επίσης και τις διαδικασίες ναυτιλίας και λιμένων. Το 2018, το οικονομικό κόστος του αντίκτυπου της θαλάσσιας πλαστικής ρύπανσης στον τουρισμό, την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια, καθώς επίσης και άλλες δαπάνες όπως ο πλαστικός καθαρισμός αποβλήτων, υπολογίζεται για να είναι τουλάχιστον ΗΠΑ $6-19 δισεκατομμύρια. Προβλέπεται ότι εάν η κυβέρνηση απαιτεί τα πλαστικά για να πληρώσει τις δαπάνες διαχείρησης αποβλήτων σύμφωνα με την αναμενόμενες ποσότητα και την ανακυκλωσιμότητα το 2040, οι θαλάσσιες πλαστικές εκπομπές μπορούν να μας φέρουν $100 δισεκατομμύρια από τον οικονομικό κίνδυνο για τις επιχειρήσεις. Αντίθετα, η παγκόσμια αγορά πλαστικών το 2020 υπολογίζεται για να είναι για τις ΗΠΑ $580 δισεκατομμύρια, ενώ η νομισματική αξία της θαλάσσιας φυσικής κύριας απώλειας υπολογίζεται για να είναι τόσο υψηλή όσο οι ΗΠΑ $250 δισεκατομμύρια/έτος.
5. Η απειλή που τίθεται από τα θαλάσσια απορρίματα και την πλαστική ρύπανση έχει μια επίδραση πολλαπλασιαστή.
Οι κίνδυνοι πολλαπλασίου και απότομου πεσίματος που προκαλούνται από τα θαλάσσια απορρίματα και την πλαστική ρύπανση απειλούν τους να έχουν μια επίδραση πολλαπλασιαστή (επίδραση πολλαπλασιαστή). Μπορούν να λειτουργήσουν μαζί με άλλες πηγές πίεσης, όπως η κλιματική αλλαγή και πέρα από την εκμετάλλευση των θαλασσίων πόρων, με συνέπεια τα πιό καταστρεπτικά αποτελέσματα από οι ίδιοι. Τα θαλάσσια απορρίματα και η πλαστική ρύπανση έχουν επιπτώσεις άμεσα στις αλλαγές του βιότοπου σε σημαντικά παράκτια οικοσυστήματα, έχουν επιπτώσεις στην τοπική παραγωγή προϊόντων, θα καταστρέψουν την παράκτια οικολογία και την οικονομική δομή, και οδηγούν στις εκτενείς και απρόβλεπτες συνέπειες ρύπανσης, όπως η μειωμένη ανθεκτικότητα των παράκτιων κοινοτήτων στα ακραίες γεγονότα και τη κλιματική αλλαγή. Επομένως, πρέπει να αξιολογήσουμε τους κινδύνους που προκαλούνται από τα θαλάσσια απορρίματα και την πλαστική ρύπανση από ένα περιεκτικότερο συσσωρευτικό επίπεδο κινδύνου.
6. Η κύρια πηγή θαλασσίων απορριμάτων και πλαστικής ρύπανσης είναι χερσαία απορρίματα.
Από την κατ' εκτίμηση συνολική πλαστική παραγωγή 9,2 δισεκατομμύριο τόνων από το 1950 ως το 2017, περίπου 7 δισεκατομμύριο τόνοι έγιναν πλαστικά απόβλητα, τρεις - τέταρτα των οποίων απορρίφθηκαν στα υλικά οδόστρωσης ως τμήμα της ανεξέλεγκτης και κακοδιαχειρισμένης ροής αποβλήτων, ή υποκείμενος σε ντάμπινγκ ή εγκαταλειμμένος στο φυσικό περιβάλλον (συμπεριλαμβανομένης της θάλασσας). Τα πλαστικά μικροϋπολογιστών μπορούν να αποσυντεθούν με να αποσυνθέσουν τα μεγάλα πλαστικά στοιχεία, αλυσίβα από τα μόρια υλικών οδόστρωσης, λάσπης και αέρα στο σύστημα επεξεργασίας απόβλητου ύδατος (παραδείγματος χάριν, η ένδυση των ροδών και άλλων άρθρων που περιέχουν τα πλαστικά), τη γεωργική απώλεια, τη θραύση σκαφών και την τυχαία απώλεια φορτίου εν πλω. Τα ακραία γεγονότα όπως οι πλημμύρες, οι θύελλες και τα τσουνάμι μπορούν να φέρουν έναν μεγάλο αριθμό πλαστικών τεμαχίων αποβλήτων από τις παραλιακές περιοχές στη θάλασσα και να συσσωρεύσουν στις όχθεις ποταμού, τις ακτές και τις εκβολές. Η σφαιρική συσσωρευτική πλαστική παραγωγή αναμένεται για να φθάσει σε 340 από το 1950 ως το 2050 δισεκατομμύρες τόνους, πρέπει επειγόντως να μειώσουμε τη σφαιρική πλαστική παραγωγή και τα πλαστικά απόβλητα στο φυσικό περιβάλλον.
7. Η ροή και η απόθεση των θαλασσίων απορριμάτων και της πλαστικής ρύπανσης έχουν συνεχιστεί για δεκαετίες.
Η ροή των θαλασσίων απορριμάτων και των πλαστικών εν πλω και παράκτια ελέγχεται από τη θαλάσσιο παλίρροια, το ρεύμα, το κύμα και τον αέρα. Τα επιπλέοντα πλαστικά συσσωρεύουν στους θαλάσσιους κύκλους, και τα βυθίζοντας υλικά συγκεντρώνονται στα μεγάλα θαλάσσια βάθη, το δέλτα ποταμών, το έδαφος λάσπης και το μαγγρόβιο. Μπορεί να υπάρξει ένα σημαντικό χρονικό διάστημα μεταξύ της απώλειας εδάφους και της συσσώρευσης των παράκτιων και βαθύβιων ιζημάτων. Τα πλαστικά που επιπλέουν στα ωκεάνια ρεύματα παρήχθησαν στη δεκαετία του '90 και νωρίτερα. Τώρα, όλο και περισσότερα καυτά σημεία μπορούν να θέσουν τους μακροπρόθεσμους και μεγάλης κλίμακας κινδύνους για τις λειτουργίες και τις ανθρώπινες υγείες οικοσυστήματος. Παραδείγματος χάριν, στην περιοχή της Μεσογείου, θαλάσσια απορρίματα μεγάλου ποσού και πλαστική μια συσσώρευση έχουν φέρει τους κινδύνους για τα εκατομμύρια των ανθρώπων Στον αρκτικό ωκεανό, τα πλαστικά που εισάγουν τη θαλάσσια τροφική αλυσίδα θα καταστρέψουν το φυσικό βιότοπο του αρκτικού ωκεανού και θα προκαλέσουν τη ζημία στους γηγενείς λαούς και τα τοπικά εικονικά είδη Στην ανατολή και τη Νοτιοανατολική Ασία, όπου ο πληθυσμός είναι πυκνός και οι οικονομικοί πόροι των τοπικών ανθρώπων εξαρτώνται ιδιαίτερα από τη θάλασσα, απειλούνται από ένα μεγάλο ποσό τα απορρίματα.
8. Η τεχνολογική πρόοδος και η ανάπτυξη των επιστημονικών δραστηριοτήτων των πολιτών βελτιώνουν τον έλεγχο των θαλασσίων απορριμάτων και της πλαστικής ρύπανσης, αλλά η συνέπεια της μέτρησης οδηγεί υπολείμματα μια πρόκληση.
Έχουμε κάνει τις σημαντικές βελτιώσεις στην αποτελεσματικά και προσιτά σφαιρικά παρατήρηση και τα συστήματα και τα πρωτόκολλα έρευνας για την ανίχνευση και την ποσολόγηση των αποβλήτων και microplastics στα φυσικά και βιολογικά δείγματα. Εντούτοις, οι επιστήμονες ανησυχούν ακόμα ότι θα επιλέγει διαγωνίως στον καθορισμό του απόλυτου όγκου των πλαστικών μικροϋπολογιστών που βρίσκεται στους διαφορετικούς βιότοπους λόγω της υψηλής μεταβλητότητας των φυσικών και χημικών χαρακτηριστικών και των διαφορών της διαφορετικής δειγματοληψίας και των πλατφορμών και των εργαλείων παρατήρησης. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν 15 σημαντικά λειτουργικά σχέδια ελέγχου σχετικά με το θαλάσσιο συντονισμό δράσης αποβλήτων, το πλαίσιο συλλογής δεδομένων, τη μεγάλη αποθήκη εμπορευμάτων στοιχείων και τα πύλη προγράμματα, αλλά τα στοιχεία και οι πληροφορίες που παρέχονται από αυτά τα σχέδια είναι βασικά άσχετα. Εκτός από αυτά τα σχέδια, υπάρχουν δραστηριότητες συλλογής διαδικασίες δεικτών και δεδομένα βασικών γραμμών, οι οποίες υποστηρίζονται από έναν αυξανόμενο αριθμό δικτύων, προγράμματα επιστήμης πολιτών και σε όλο τον κόσμο.
9. Το ποσοστό αποκατάστασης πλαστικών είναι λιγότερο από 10%, και οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου σχετικές με τα πλαστικά είναι μεγάλες, αλλά μερικές λύσεις προκύπτουν.
Στα προηγούμενα 40 έτη, η σφαιρική πλαστική παραγωγή έχει περισσότερο από τριπλασιασμένη. Ως το 2020, η παγκόσμια αγορά πλαστικών θα αξίζει για τις ΗΠΑ $580 δισεκατομμύρια. Συγχρόνως, κάτω από την επιχείρηση ως συνήθως, το σφαιρικό κόστος της δημοτικής στερεάς διαχείρησης αποβλήτων αναμένεται για να αυξηθεί από $38 δισεκατομμύρια το 2019 σε $61 δισεκατομμύριο το 2040. Υπολογίζεται ότι ως το 2040, το επίπεδο εκπομπής αερίων θερμοκηπίου σχετικό με την παραγωγή, τη χρήση και τη διάθεση των παραδοσιακών πλαστικών ορυκτού καυσίμου θα αυξηθεί σε περίπου 2,1 δισεκατομμύριο τόνους του αντίτιμου διοξειδίου του άνθρακα (gtco2e), αποτελώντας 19% του σφαιρικού προϋπολογισμού άνθρακα. Εάν μια άλλη μέθοδος χρησιμοποιείται για να υπολογίσει, η εκπομπή αερίων θερμοκηπίου των πλαστικών το 2015 υπολογίζεται για να είναι 1.7gtco2e, το οποίο αναμένεται για να αυξηθεί σε περίπου 6.5gtco2e ως το 2050, αποτελώντας 15% του σφαιρικού προϋπολογισμού άνθρακα. Ένα σοβαρό πρόβλημα είναι ότι το ποσοστό αποκατάστασης πλαστικών είναι πολύ χαμηλό, το οποίο είναι λιγότερο από 10%. Τα εκατομμύρια των τόνων των πλαστικών αποβλήτων χάνονται στο φυσικό περιβάλλον και μερικές φορές μεταφερμένες χιλιάδες χιλιόμετρα στον προορισμό όπου τα πλαστικά απόβλητα επεξεργάζονται συνήθως με το κάψιμο ή την πρακτική ντάμπινγκ. Στο στάδιο της ταξινόμησης και της επεξεργασίας μόνο, η αξία της πλαστικής συσκευασίας υπολογίζεται για να είναι ΗΠΑ $80-120 δισεκατομμύρια/έτος. Τα πλαστικά επονομαζόμενα βιοδιασπάσιμο είναι ένα άλλο πρόβλημα. Επειδή μπορούν να πάρουν τα έτη για να υποβιβάσουν στον ωκεανό, και ως απορρίματα, μπορούν να θέσουν τους ίδιους κινδύνους για τα ανθρώπινα οντα, τις λειτουργίες βιοποικιλότητας και οικοσυστήματος με τα παραδοσιακά πλαστικά. Μια ενιαία στρατηγική λύσης δεν θα είναι επαρκής για να μειώσει το ποσό πλαστικού που εισάγει τον ωκεανό. Ποικίλα συνεργάσιμα συστήματα απαιτούνται για να επεμβουν προς τα πάνω και προς τα κάτω της πλαστικών παραγωγής και της χρήσης. Τέτοιες επεμβάσεις έχουν προκύψει, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών ανακύκλωσης, καταργώντας σταδιακά τα περιττά, αποφευκτά και προβληματικά προϊόντα και τα πολυμερή σώματα, τη φορολογία, τη χρέωση, το σχέδιο φορολογικής επιστροφής κατάθεσης, επεκτειμένος σχέδιο ευθύνης παραγωγών, εμπορική άδεια, που αποβάλλει τις επιβλαβείς επιχορηγήσεις, την πράσινη χημική καινοτομία των ασφαλέστερων εναλλακτικών πολυμερών σωμάτων και των πρόσθετων ουσιών, τις μεταβαλλόμενες καταναλωτικές τοποθετήσεις, κ.λπ., και μέσω του νέου τρόπου υπηρεσιών και του οικολογικού σχεδίου της επαναχρησιμοποίησης προϊόντων, η αρχική πλαστική παραγωγή θα μειωθεί.
10. Η πρόοδος έχει γίνει καθόλου τα επίπεδα και ένα σφαιρικό εργαλείο είναι περίπου να προωθηθεί.
Ένας αυξανόμενος αριθμός σφαιρικών, περιφερειακών και εθνικών δραστηριοτήτων βοηθά να κινητοποιήσει τη διεθνή κοινότητα για να τελειώσει τα θαλάσσια απορρίματα και την πλαστική ρύπανση. Οι πόλεις, οι δήμοι και οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν μειώσει το ποσό αποβλήτων που ρέουν στα υλικά οδόστρωσης Οδηγημένες από την αυξανόμενη δημόσια πίεση, οι ρυθμιστικές διαδικασίες βελτιώνονται συνεχώς Ο ακτιβισμός και η τοπική κυβερνητική πράξη ξεχύθηκαν σαν θάλασσα παντού, συμπεριλαμβανομένης της ανακύκλωσης απορριμάτων οδών, της πλαστικής ανακύκλωσης και των κοινοτικών δραστηριοτήτων καθαρισμού. Εντούτοις, εξουσιάζεται ακόμα από τις διάφορες επιχειρηματικές πρακτικές και τις εθνικές ρυθμιστικές και εθελοντικές ρυθμίσεις. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν ήδη μερικές διεθνείς υποχρεώσεις να μειωθούν τα θαλάσσια απορρίματα και η πλαστική ρύπανση, ειδικά χερσαία ρύπανση, και να περιοριστεί το πλαστικό εμπόριο σε σχέση με διάφορα εφαρμόσιμες διεθνείς συμφωνίες και μαλακά νομικά όργανα για να μειώσουν τον αντίκτυπο των θαλασσίων απορριμάτων και της πλαστικής ρύπανσης στη θαλάσσια ζωή. Εντούτοις, οι διεθνείς πολιτικές που επιτυγχάνονται από το 2000 δεν έχουν μια σφαιρική σύνδεση, έναν συγκεκριμένο και μετρήσιμο στόχο της πλαστικής ρύπανσης. Αυτό έχει οδηγήσει πολλές κυβερνήσεις, καθώς επίσης και την αστικής κοινωνία επιχειρήσεων και, για να απαιτήσει ένα σφαιρικό όργανο στα θαλάσσια απορρίματα και την πλαστική ρύπανση
