Σήμερα, η πιό κοινή μορφή πλαστικής ανακύκλωσης είναι μηχανική ανακύκλωση, συμπεριλαμβανομένης της ταξινόμησης, πλύσιμο, ξήρανση, που αλέθει και ούτω καθεξής. Η χημική αποκατάσταση αναφέρεται στην αποκατάσταση μέσω των διάφορων χημικών διαδικασιών, όπως η μετατροπή, η αποσύνθεση και ο καθαρισμός.
Η έκθεση είπε ότι έναντι της μηχανικής ανακύκλωσης, η χημική ανακύκλωση μπορεί θεωρητικά να ανακτήσει περισσότερα πλαστικά αποβλήτων, να λύσουν τη σφαιρική πλαστική κρίση ρύπανσης, να μειώσει την εξάρτηση στα απολιθωμένα καύσιμα και να είναι ευεργετική στο περιβάλλον.
Αλλά τι είναι ανησυχητικός είναι ότι πρώτα, αυτή η πιθανή δυνατότητα δεν έχει επιβεβαιωθεί Δεύτερον, υπάρχει μια γενική έλλειψη διαφάνειας και μιας αξιόπιστης βάσης στοιχείων, που καθιστά το δύσκολο να ελέγξει το συγκεκριμένο αντίκτυπό του στο περιβάλλον Τρίτον, αυτές οι ενεργειακές εντατικές τεχνολογίες θέτουν τους κινδύνους για τις ανθρώπινες υγείες. Εάν αυτές οι ανησυχίες δεν επιλύονται, η χημική αποκατάσταση δεν θα βελτιώσει πλήρως το ποσοστό αποκατάστασης, αλλά θα αυξήσει τη εκπομπή άνθρακα. Στη χειρότερη περίπτωση, η υπάρχουσα υποδομή ανακύκλωσης θα καταστραφεί και τα υπάρχοντα επιτεύγματα θα σπαταληθούν. Οι άνθρωποι δεν θα δώσουν προσοχή στις προς τα πάνω λύσεις όπως η μείωση και η επαναχρησιμοποίηση, και θα μειώσουν τελικά την επένδυση.
Επομένως, προκειμένου να προωθηθεί καλύτερα η χημική διαδικασία ανάκαμψης και να εξασφαλιστούν τα καθαρά περιβαλλοντικά οφέλη και τα κοινοτικά οφέλη, το WWF υποβάλλει τις ακόλουθες δέκα αρχές σε καμία διαταγή. 1. Η χημική διαδικασία ανάκαμψης δεν πρέπει να εκτρέψει τους πόρους από τις υπάρχουσες μεθόδους που έχουν αποδειχθεί για να λύσουν το σφαιρικό πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης. Η επένδυση πρέπει να δώσει προτεραιότητα στη μείωση της μίας χρήσης πλαστικής κατανάλωσης και την επέκταση της επαναχρησιμοποίησης. Οποιαδήποτε επιχείρηση που υιοθετεί μια χημική στρατηγική αποκατάστασης πρέπει να δώσει προτεραιότητα στην επένδυση σε αυτές τις προς τα πάνω λύσεις και να λάβει μέτρα. Η χημική αποκατάσταση δεν πρέπει να εκτρέψει την προσοχή από τις προς τα πάνω λύσεις.
2. Έναντι της αρχικής διαδικασίας παραγωγής ρητίνης, η χημική διαδικασία ανάκαμψης πρέπει να αποδείξει να μειώσει το ίχνος άνθρακα. Οποιαδήποτε χημική τεχνολογία αποκατάστασης πρέπει να μειώσει τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από τουλάχιστον 20% έναντι του αρχικού συστήματος παραγωγής. Με την αναβάθμιση και την επέκταση κλίμακας της χημικής τεχνολογίας αποκατάστασης, αυτό το ποσοστό μείωσης εκπομπής πρέπει να είναι υψηλότερο - το σφαιρικό ποσοστό θέρμανσης πρέπει να ελεγχθεί, κατά προτίμηση 1,5 βαθμοί Κελσίου υψηλότερου από το προ επίπεδο εκβιομηχάνισης.
3. Η αποκατάσταση των χημικών ουσιών δεν θα ασκήσει αρνητική επίδραση στη τοπική κοινότητα, και η λειτουργία της θα αποδειχθεί ασφαλής και αβλαβής. Η χημική αποκατάσταση μπορεί να περιλάβει μεγάλης έντασης υψηλής θερμοκρασίας και την υψηλή πίεση ή/και τους χημικούς διαλύτες, να παραγάγει τα επικίνδυνα υπολείμματα και να θέσει κίνδυνος για τις ανθρώπινες υγείες, οι οποίες πρέπει να ελεγχθούν προσεκτικά. Η χημική τεχνολογία αποκατάστασης δεν θα χρησιμοποιηθεί ελλείψει της αποτελεσματικής, ανεξάρτητης επίβλεψης και των ικανοποιητικών πόρων.
4. Προστατεύστε τη φύση - η χημική τεχνολογία αποκατάστασης δεν θα μολύνει τον αέρα, το νερό και το περιβάλλον. Αν και αυτή η τεχνολογία στοχεύει να λύσει την πλαστική κρίση αποβλήτων, μπορούν να υπάρξουν απροσδόκητοι κίνδυνοι. Δεν μπορούμε να ανταλλάξουμε μια ερώτηση για άλλη. Η χημική αποκατάσταση πρέπει να χρησιμοποιηθεί μόνο όταν παράγονται τα καθαρά περιβαλλοντικά οφέλη.
5. Η χημική ανακύκλωση πρέπει να συμπληρώσει το υπάρχον σύστημα διαχείρησης αποβλήτων, παρά τον ανταγωνισμό με τη μηχανική ανακύκλωση των πρώτων υλών. Η υπάρχουσες βιώσιμες πλαστικές αλυσίδα αξιών και η υποδομή ανακύκλωσης πρέπει να συνεχίσουν να χρησιμοποιούνται και να επεκτείνονται. Η χημική αποκατάσταση δεν πρέπει να καταστρέψει το καθιερωμένο low-carbon σύστημα. Σαν νέα μέθοδο επεξεργασίας, αυτή η τεχνολογία μπορεί μόνο να χρησιμοποιηθεί για τα πλαστικά αποβλήτων που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν μηχανικά.
6. Το πλαστικό ρεύμα αποβλήτων πρέπει να ταιριάξει με το ρεύμα η περισσότερη φιλική προς το περιβάλλον τεχνολογία. Εξετάζοντας το αποτελεσματικό ποσοστό αποκατάστασης κάθε διαδικασίας ανάκαμψης, είναι απαραίτητο να καθοδηγηθεί κάθε ρεύμα αποβλήτων στη φιλικότερη προς το περιβάλλον διαδικασία. Επιπλέον, οι χημικοί ανακυκλώνοντας χειριστές πρέπει να καταστήσουν όλα τα είδη πληροφοριών ανοικτά και διαφανή, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών ενέργειας και απαίτησης και παραγωγής νερού.
7. Μόνο «το πλαστικό στην πλαστική» χημική ανακύκλωση είναι τομέας της ανακυκλώνοντας και κυκλικής οικονομίας. Οι δραστηριότητες όπως η μετατροπή των πλαστικών στα καύσιμα δεν πρέπει να θεωρηθούν όπως ανακυκλώνοντας, ούτε είναι αυτό μια κυκλική οικονομία. Οι χημικοί ανακυκλώνοντας χειριστές δεν θα περιλάβουν το μέρος των υλικών που μετατρέπονται στην ενέργεια, καύσιμα ή που χάνονται λόγω άλλων λόγων στο στάδιο της επεξεργασίας στη «ανακύκλωση».
8. Το χημικό σύστημα αποκατάστασης δεν θα μετατρέψει τα ανακυκλώσιμα υλικά στα μη ανακυκλώσιμα υλικά. Ιδανικά, η χημική ανακύκλωση αναβαθμίζει τις πρώτες ύλες και αυξάνει την αξία τους. Η χρησιμοποίηση των ανακυκλώσιμων υλικών για να παραγάγει τα μη ανακυκλώσιμα υλικά δεν υποστηρίζει την ανακύκλωση.
9. Η δήλωση στη χημική αποκατάσταση πρέπει να είναι αληθινή, σαφής και σχετική. Η δήλωση θα αποκαλύψει τα συστατικά που ανακτώνται με τη μέθοδο μαζικής ισορροπίας, η οποία θα διακριθεί σαφώς από τη φυσική αποκατάσταση. Επιπλέον, τα συστατικά που μπορούν να ανακυκλωθούν στην πράξη πρέπει επίσης να επισημάνουν.
10. Τα χημικά ανακτημένα πλαστικά θα ελεγχθούν μέσω της αλυσίδας της επιτήρησης. Δεδομένου ότι το κοινό δεν μπορεί να διακρίνει μεταξύ των χημικά ανακτημένων πλαστικών και των αρχικών πλαστικών, είναι απαραίτητο να εισαχθεί μια αλυσίδα επιτήρησης τρίτων ως αξιόπιστο πιστοποιητικό για να εξασφαλίσει την αυθεντικότητα της ποσότητας και της διανομής των χημικά ανακτημένων συστατικών
