Το διασπάσιμο πλαστικό θεωρείται ένα από τα υλικά συσκευασίας υπόσχεσης πράσινα. Είναι ένας νέος τύπος του πλαστικού που μπορεί γρήγορα να υποβιβάσει και να εξαφανιστεί στο φυσικό περιβάλλον μετά από να απορριφθεί χωρίς πρόκληση της περιβαλλοντικής ρύπανσης.

Σύμφωνα με τον ορισμό που καθιερώνεται από ASTM το 1989, το διασπάσιμο υλικό αναφέρεται σε ένα πλαστικό η του οποίου χημική δομή αλλάζει σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον που προκαλεί την απώλεια απόδοσης μέσα σε έναν συγκεκριμένο χρόνο. Η ανάπτυξη των διασπάσιμων πλαστικών υλικών συσκευασίας και η βαθμιαία αποβολή των μη διασπάσιμων πλαστικών υλικών συσκευασίας είναι η γενική τάση της ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας στον κόσμο και ένα από τα καυτά σημεία της υλικών έρευνας και της ανάπτυξης. Τα διασπάσιμα πλαστικά είναι εύκολο να επεξεργαστούν και να διαμορφώσουν, και η τιμή μειώνεται μέρα με τη μέρα, το οποίο έχει οδηγήσει σε μια απότομη αύξηση στη χρήση των διασπάσιμων πλαστικών για τη συσκευασία. Σύμφωνα με την ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ αγορά και τεχνολογίας πρόβλεψη, περισσότερες από 40 επιχειρήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παραγάγει τα διασπάσιμα πλαστικά, με μια παραγωγή 2. 5% το 1987 30000 τόνοι, που αυξάνεται σε 380000 τόνους το 1992, μια αύξηση 17 φορές σε πέντε έτη. Αυτή τη στιγμή, τα διασπάσιμα πλαστικά έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως στη συσκευασία τροφίμων, τα κιβώτια κύκλου εργασιών, τις τσάντες παντοπωλείων, τη συσκευασία εργαλείων και την εξωτερική συσκευασία μερικά μηχανικά και ηλεκτρικά προϊόν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτή τη στιγμή, τα μόνα πλήρως βιοδιασπάσιμα πολυμερή σώματα που έχουν επιβεβαιωθεί είναι βιοσυνθετικοί αλειφατικοί πολυεστέρες, όπως PHB και PHBV που συντίθενται από τη ζύμωση, τα πολυμερή σώματα που περιέχουν τους δεσμούς αιθέρα και τις polyhydroxy ομάδες όπως το άμυλο και η κυτταρίνη, καθώς επίσης και τα συνθετικά πολυαμίδια, πολυουρεθάνιο, πολυμερή σώματα που περιέχουν τους δεσμούς αιθέρα και PVA. Μεταξύ αυτών των πολυμερών υλικών, το πολυουρεθάνιο, το πολυαμίδιο, ο πολυεστέρας και PVA είναι όλα τα υλικά συσκευασίας με τη καλή απόδοση, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως όπως τις συσκευάζοντας ταινίες, τα συσκευάζοντας εμπορευματοκιβώτια ή δεσμευτικά υλικά. Εντούτοις, αυτά τα απολύτως διασπάσιμα υλικά συσκευασίας έχουν περιορίσει τις ποικιλίες, και είναι μακριά από την κάλυψη των απαιτήσεων πολλών τεχνολογιών συσκευασίας και συσκευασιών των ιδιοτήτων προστασίας. PHB, PHBV και ο πολυαιθέρας δεν είναι πολύ χρήσιμοι λόγω του χαμηλών σημείου τήξης και της δύναμής τους. Εντούτοις, τα υλικά συσκευασίας που μπορούν να υποβιβαστούν εντελώς από τους μικροοργανισμούς έχουν προσελκύσει πολλή προσοχή από όλες τις χώρες λόγω πλήρες harmlessness τους στο περιβάλλον, και η ανάπτυξη αυτής της πτυχής είναι ακόμα υπό εξέλιξη.

Το ελλιπές πολυμερές διασπάσιμο πλαστικό (τύπος αμύλου +pe) που συνδυάζεται με το άμυλο, επίσης γνωστό ως βιο χωρίζοντας πλαστικό, είναι ένα υλικό με τη γρήγορες έρευνα και την ανάπτυξη, πολλά επιτεύγματα εκβιομηχάνισης, και αναμένεται για να συνεχίσει να μειώνει τις δαπάνες. Προκειμένου να βελτιωθεί η συμβατότητα συνδυασμού μεταξύ του αμύλου και των πολυμερών σωμάτων, το άμυλο πρέπει να τροποποιηθεί. Η επιφάνεια των τροποποιημένων μορίων αμύλου καλύπτεται από το αλκύλιο, που αποδυναμώνει το ρόλο του δεσμού υδρογόνου, και αυξάνει έτσι τη συμβατότητα με το πολυαιθυλένιο, το πολυβινυλικό οινόπνευμα και άλλα πολυμερή σώματα.

Η Κίνα άρχισε να αναπτύσσει τα διασπάσιμα πλαστικά αμύλου στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Τα πλαστικά αμύλου που αναπτύχθηκαν την επιτυχία από το ίδρυμα Yinghua ακαδημίας Jiangxi των επιστημών επέτυχαν αρχικά. Το 1987, πέρασε την αξιολόγηση και καθιέρωσε την πρώτη μικρή πλαστική γραμμή παραγωγής αμύλου στην Κίνα. Η απόδοση προϊόντων έφθασε στο διεθνές πρότυπο του ίδιου τύπου πλαστικών. Η διασπάσιμη Co. προϊόντων ρητίνης αμύλου του Πεκίνου Huaxin, ΕΠΕ χρησιμοποίησε το άμυλο ως κύρια πρώτη ύλη αντί κάποιου πολυαιθυλενίου ως πρώτη ύλη, και έβαλε τις διασπάσιμες τσάντες συσκευασίας τροφίμων στην αγορά το 1991.

Το πρόβλημα των διασπάσιμων πλαστικών αμύλου είναι ότι κατά τη διάρκεια της υποβάθμισης, μόνο το μέρος αμύλου είναι βιοδιασπάσιμο σε σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ το πλαστικό μέρος, όπως τα πολυμερή σώματα όπως το PK, τα CP, το PVC, κ.λπ., δεν μπορεί να είναι βιοδιασπάσιμο. Το αποτέλεσμα υποβάθμισης είναι ότι αν και το μίγμα υποβιβάζεται και η απόδοσή της υποβιβάζεται, αφήνεται ακόμα στο χώμα ή το περιβάλλον. Θα διαρκέσει τουλάχιστον 20 έτη για να επιτύχει την πλήρη υποβάθμιση και να εισαγάγει το οικολογικό περιβάλλον. Επομένως, αυτό είναι ένα είδος ελλιπών βιοδιασπάσιμων υλικών, μπορεί μόνο να διαδραματίσει έναν ρόλο μετριασμού στην επεξεργασία των πλαστικών αποβλήτων, παρά τη θεμελιώδη επεξεργασία.

Τα υλικά συσκευασίας φωτουποβάθμισης που λαμβάνονται με την προσθήκη photosensitizers έχουν αναφερθεί. Το PE, τα PP και άλλα συνήθως χρησιμοποιημένα πλαστικά μπορούν να ληφθούν με την προσθήκη κατάλληλου photosensitizer. Το πράσινο υλικό συσκευασίας TPR που αναπτύσσεται από την επιχείρηση filltec στη Σουηδία γίνεται με τη σύνθεση του ανθρακικού άλατος ασβεστίου με το πολυπροπυλένιο που προστίθεται με τον πράκτορα φωτόλυσης μέσω της ειδικής διαδικασίας. Η σύνθεσή της είναι πολύ παρόμοια με το κοχύλι αυγών και είναι σχεδόν αβλαβής στο περιβάλλον. Να είναι thermoformed, χτύπημα που φορμάρονται μπορεί, έγχυση που φορμάρεται και που εξωθείται. TPR είναι ομαλό και ομαλό. Οι ταινίες του διαφορετικού πάχους υποβιβάζουν στη σκόνη μετά από 4-18 μήνες κάτω από το φως. Χρησιμοποιείται τώρα στη συσκευασία του βουτύρου, του παγωτού, κ.λπ.

Αυτή τη στιγμή, τα υλικά συσκευασίας φωτουποβάθμισης έχουν ακόμα τα ακόλουθα προβλήματα: 1) η αντίφαση μεταξύ της ταχύτητας φωτουποβάθμισης και της απόδοσης των photodegradable πολυμερών σωμάτων. Εάν η ταχύτητα φωτουποβάθμισης είναι πάρα πολύ γρήγορη, αν και είναι συμβάλλουσα στην επεξεργασία των πλαστικών αποβλήτων, ωραιοποιήστε το περιβάλλον και μειώστε τη ρύπανση, είναι προφανώς καταστρεπτική στην απόδοση υπηρεσιών και τη ζωή υπηρεσιών 2) Ο αντίκτυπος των προϊόντων φωτουποβάθμισης στο οικολογικό περιβάλλον, εάν τα προϊόντα φωτουποβάθμισης μπορούν να συνεχίσουν να υποβάλλονται στη βιοδιάσπαση, και να γίνουν τελικά ενέργεια άνθρακα ή αβλαβείς ουσίες που απορροφάται από τους μικροοργανισμούς, φυσικά, αυτό είναι το καλύτερο. Αλλά στην πραγματικότητα, copolymers του αιθυλενίου, του προπυλενίου και της βινυλίου κετόνης έχουν πολύ λίγη δυνατότητα βιοδιάσπασης στο χώμα ή τις υπόγειες υδάτινες οδούς μετά από τη φωτουποβάθμιση, και εάν τα προϊόντα φωτουποβάθμισης είναι επιβλαβή στο οικολογικό περιβάλλον αξίζει επίσης.

Αυτή τη στιγμή, τα βιοδιασπάσιμα και photodegradable πλαστικά που μπαίνουν στην αγορά λαμβάνονται κυρίως με το συνδυασμό ή το μπόλιασμα των γενικής χρήσης πολυμερών σωμάτων όπως το PE και τα PP με τα διασπάσιμα πολυμερή σώματα όπως το άμυλο ή η κυτταρίνη, και την προσθήκη photosensitizers που μπορούν να προκαλέσουν τη φωτουποβάθμιση. Η έρευνα και η εφαρμογή σε αυτόν τον τομέα είναι πολύ ενεργές. Το Polyketones μπορεί να τροποποιηθεί χημικά με τα οξειδωτικά όπως το υπεροξείδιο υδρογόνου και το peroxy οξύ, και να οξειδωθεί στα πολυμερή σώματα που περιέχουν τις δομές πολυεστέρα και polyketone συγχρόνως, που γίνονται υλικά συσκευασίας και με τη βιοδιασπασιμότητα και με τη φωτουποβάθμιση. Το βιοδιασπάσιμο/photodegradable πλαστικό που αναπτύσσεται από το τμήμα χημείας του πανεπιστημίου Lanzhou μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα στην παραγωγή των καλαθακιών με φαγητό γρήγορου γεύματος και των τσαντών απορριμάτων. Χρησιμοποιεί photosensitizers μη αμύλου και τους βιοδιασπάσιμους πράκτορες. Η δύναμη και η διαφάνειά της είναι καλύτερες από το πλαστικό αμύλου. Έχει την άριστη απόδοση φωτουποβάθμισης και μπορεί να είναι μέσα σε 50~100 ημέρες. Τα προϊόντα υποβάθμισής του μπορούν να υποβιβαστούν περαιτέρω από τους μικροοργανισμούς όπως η φόρμα, και να γίνουν τελικά η πηγή άνθρακα μικροοργανισμών και να επιστρέψουν στη φύση. Τα κύρια υλικά του πλαστικού Shuang Jie που παράγεται από Guangdong Shenzhen Huipeng το εργοστάσιο ρητίνης είναι PF και άμυλο, των οποίων το περιεχόμενο του τροποποιημένου αμύλου είναι μέχρι 70%. Η σχηματοποίηση χτυπήματος χρησιμοποιείται για τη συσκευασία, και αυτή η ταινία μπορεί να υποβιβαστεί κάτω από τα βιολογικά και ελαφριά αποτελέσματα. Τα τελευταία χρόνια, πολλές χώρες έχουν ενισχύσει τη βαθιές επεξεργασία και την ανάπτυξη των γεωργικών και προϊόντων περιθωρίου προκειμένου να βελτιωθούν τα περιεκτικά οφέλη της γεωργίας. Η χρησιμοποίηση γεωργική και τα προϊόντα περιθωρίου για να παραγάγουν τα φιλικά προς το περιβάλλον υλικά συσκευασίας τροφίμων πλαστικά έχουν γίνει μια ερευνητική δυναμική ζώνη στον τομέα της επιστημονικής έρευνας.

Αυτή τη στιγμή, η εφαρμογή της «βιοδιασπάσιμης ρητίνης» για να αντικατασταθούν τα υπάρχοντα συσκευάζοντας πλαστικά είναι στη πλήρη δράση. Το καλαμπόκι είναι εύγευστα και θρεπτικά τρόφιμα. Επίσης ευρέως χρησιμοποιείται στην κατασκευή των γλυκαντικών ουσιών και των ζωοτροφών. Με την πρόοδο της τεχνολογίας, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να παραγάγει ποικίλα πλαστικά προϊόντα. Παραδείγματος χάριν, η «ρητίνη αμύλου καλαμποκιού» που μελετάται επιτυχώς στην Ιαπωνία και την Ταϊβάν είναι ένας νέος τύπος του πράσινου υλικού προστασίας του περιβάλλοντος. Αυτή η ρητίνη γίνεται από το καλαμπόκι με την επεξεργασία και την πλαστικοποίηση. Κατ' αρχάς, η ζάχαρη στο καλαμπόκι εξάγεται, αφότου εξάγονται η ζύμωση και η απόσταξη, τα βασικά υλικά για την κατασκευή των πλαστικών και οι ίνες, και υποβάλλεται σε επεξεργασία έπειτα σε ένα υλικό αποκαλούμενο polylactide (PLA), το οποίο είναι ένα λεπτό κοκκώδες υλικό με μια διάμετρο μόνο 4.57mm. Μπορεί να γίνει σε ποικίλα μίας χρήσης προϊόντα, όπως τα φλυτζάνια νερού, οι πλαστικές τσάντες, η συσκευασία προϊόντων, κ.λπ. Σύμφωνα με τα πειράματα, αυτό το υλικό συσκευασίας μπορεί να ξεφορτωθεί από το κάψιμο, τη βιοχημική αποσύνθεση και το έντομο που τρώνε, ώστε να αποφευχθεί η «άσπρη ρύπανση».

Οι ξένες εταιρείες είναι αισιόδοξες για αυτό το νέο υλικό προστασίας του περιβάλλοντος. Παραδείγματος χάριν, το κόκα κόλα χρησιμοποίησε 500000 μίας χρήσης φλυτζάνια στους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Σωλτ Λέικ Σίτυ, όλα φιαγμένα από πλαστικό καλαμποκιού. Αυτό το είδος φλυτζανιού εξαφανίστηκε υπαίθρια σε μόνο 40 ημέρες. Η Sony, ένας ιαπωνικός ηλεκτρικός κατασκευαστής συσκευών, έχει συσκευάσει τους δίσκους MD με το πλαστικό έγγραφο φιαγμένο από καλαμπόκι για δύο έτη. Η νέα συσκευασία είναι τόσο όμορφη όπως την προηγούμενη συσκευασία, αλλά δεν θα παραγάγει το δυσμενές αποτέλεσμα «της διάρκειας».

Οι επιστήμονες από το ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ τμήμα γεωργίας πρόσφατα ανήγγειλαν ότι ένα νέο φιλικό προς το περιβάλλον υλικό συσκευασίας τροφίμων αναμένεται για να βγεί. Αυτό το νέο υλικό αποτελείται εντελώς από τις συντριμμένες φράουλες, το οποίο καλύπτει τις απαιτήσεις της προστασίας του περιβάλλοντος και μπορεί να αντικαταστήσει το παραδοσιακό πλαστικό πολυαιθυλενίου ως νέο υλικό συσκευασίας τροφίμων. Η Tara McHugh, ένας εμπειρογνώμονας τροφίμων από το ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ τμήμα γεωργίας, είπε ότι αυτό το πρόσφατα αναπτυγμένο υλικό συσκευασίας τροφίμων δεν είναι κανένας διαφορετικός από τα παραδοσιακά προϊόντα από την άποψη της απόδοσης. Η ταινία συσκευασίας τροφίμων φιαγμένη από το μπορεί επίσης να αποτρέψει τη διείσδυση του οξυγόνου, ώστε να επιτευχθεί η επίδραση της συντήρησης τροφίμων. Δεδομένου ότι τα συστατικά αυτού του νέου υλικού είναι κυρίως από τα κατώτερα λαχανικά και τα φρούτα που δεν είναι κατάλληλα για, είναι ένα υλικό που μπορεί να αποσυντεθεί φυσικά και καλύπτει τις απαιτήσεις της προστασίας του περιβάλλοντος. Στη δοκιμή, η συσκευάζοντας ταινία φιαγμένη από αυτό το «μαγικό» υλικό μπορεί όχι μόνο να κρατήσει φρέσκος, αλλά και να βελτιώσει το γούστο των μπανανών, των μήλων και άλλων φρούτων. Το mchuey της Tara είπε ότι στο κοντινό μέλλον, όχι μόνο οι φράουλες μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως υλικά συσκευασίας, αλλά και τα λαχανικά όπως τα καρότα και το κουνουπίδι μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως υλικά συσκευασίας.