Ο διανοούμενος

Μπορέστε διασπάσιμα πλαστικά να λύσετε το πρόβλημα της μίας χρήσης συσκευασίας| Πηγή: pexels.com

Οδηγός ανάγνωσης

●

○

Τα «διασπάσιμα» πλαστικά έχουν γίνει μια νέα τάση της προστασίας του περιβάλλοντος. Εντούτοις, από την παραγωγή και τη χρήση στην ταξινόμηση και την επεξεργασία, τα προβλήματα που προκαλούνται από «διασπάσιμο» είναι πολύ περισσότερο από λυμένα. Όχι μόνο το κόστος δεν είναι υψηλό, αλλά και όχι τόσο ανθεκτικό όσο και τα παραδοσιακά πλαστικά Μετά από να μετατραπεί σε απόβλητα, χρειάζεται ακόμα την πολύ λεπτομερή ταξινομημένη αποκομιδή και το βιομηχανικό περιβάλλον λιπασματοποίησης για να πραγματοποιήσει αληθινά «την υποβάθμιση». Εντούτοις, αυτοί οι δύο όροι είναι δύσκολο να παρέχθονται στις περισσότερες περιοχές, έτσι έχουμε το λόγο να εξετάσουμε εάν πρέπει να βγεί του εργαστηρίου και να κινηθεί προς τη μεγάλης κλίμακας εφαρμογή.

Γραπτός από Yang Jinqi

Συντάκτης υπεύθυνος: Feng Hao

●●● προκειμένου να χαιρετιστεί επερχόμενος 2022 χειμώνας του Πεκίνου οι Ολυμπιακοί Αγώνες, Sinopec ανήγγειλαν ότι το συμβεβλημένο πετρέλαιο του Πεκίνου του θα δώσει 100000 διασπάσιμες πλαστικές τσάντες στην πόλη Zhangshanying, όπου ο τομέας ανταγωνισμού Yanqing των χειμερινών Ολυμπιακών Αγωνών βρίσκεται, ώστε να μειωθεί η πλαστική ρύπανση κατά τη διάρκεια της λειτουργίας των παιχνιδιών. Το υλικό αυτών των πλαστικών τσαντών είναι PBAT (copolymer butanediol adipate και butanediol του τερεφθαλικού), το οποίο μπορεί να υποβιβαστεί κάτω από τη λίπανση των όρων. Με τη βελτίωση της δημόσια συναίσθησης της πλαστικής ρύπανσης, τα διασπάσιμα πλαστικά θεωρούνται ως χρυσό κλειδί για να λύσουν την άσπρη ρύπανση.

Εντούτοις, όλο και περισσότερες μελέτες αρχίζουν να εξετάζουν την αποτελεσματικότητα των διασπάσιμων πλαστικών ως λύση στην πλαστική ρύπανση. Παραδείγματος χάριν, κάτω από ποιες περιστάσεις μπορεί τα αποκαλούμενα διασπάσιμα πλαστικά να υποβιβαστεί; Ποια επίδραση θα ασκήσει στο τρέχον σύστημα δυνατότητας επεξεργασίας αποβλήτων;

Πρίν απαντάμε σε αυτές τις ερωτήσεις, επίσης να ρίξουμε μια ματιά στην έννοια, την αρχή, τους όρους και την τρέχουσα πρακτική εφαρμογή των «διασπάσιμων πλαστικών».

1

Τι είναι διασπάσιμο πλαστικό;

Η ομιλία για την υποβάθμιση χωρίς όρους είναι όπως την ομιλία για την τοξικότητα χωρίς δόση.

Οι όροι του degradability περιλαμβάνουν πολλές πτυχές - θερμοκρασία, υγρασία, οξυγόνο, μικροβιακός πληθυσμός, κ.λπ. Επιπλέον, ο παράγοντας χρόνος είναι κρίσιμος. Τα συνηθισμένα βασισμένα στο απολίθωμα πλαστικά, όπως τα κοινά πλαστικά μπουκάλια, μπορούν επίσης να υποβιβαστούν στο φυσικό περιβάλλον μετά από 450-500 έτη, αλλά αυτό είναι χωρίς νόημα για την προστασία του περιβάλλοντος που μιλάμε για.

Από την προοπτική της υλικής μοριακής δομής, η διαδικασία υποβάθμισης παρεμποδίζει πραγματικά τη χημική δομή των γενικών πλαστικών, δηλ., ο αλλεπάλληλος δεσμός άνθρακα του πολυεστέρα αποσυντίθεται στις κοντές αλυσίδες, και έπειτα στο διοξείδιο του άνθρακα, το νερό και τη βιομάζα, ώστε να επιστρέψει ακίνδυνα στον υλικό κύκλο της φύσης.

Τα περισσότερα από τα κοινά πλαστικά στην αγορά είναι μη διασπάσιμα πλαστικά, όπως το πολυπροπυλένιο (PP), το τερεφθαλικό αιθυλενίου (PET), το πολυβινυλικό χλωρίδιο (PVC), κ.λπ. Μπορούν να ανακυκλωθούν, αλλά εάν απορρίπτεται στα υλικά οδόστρωσης, παίρνει γενικά τις εκατοντάδες των ετών για να υποβιβάσει.

Υπάρχουν γενικά δύο τρόποι της πλαστικής υποβάθμισης, της photooxidative υποβάθμισης και της βιοδιάσπασης. Λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη διαμάχη πέρα από την οξειδωτική υποβάθμιση φωτογραφιών (όπως φαίνεται στον πίνακα κατωτέρω), αυτό το έγγραφο εστιάζει στη βιοδιάσπαση.

Η οξειδωτική υποβάθμιση φωτογραφιών (oxo διασπάσιμος) γενικά επιταχύνει τον τεμαχισμό των παραδοσιακών βασισμένων στο απολίθωμα πλαστικών κάτω από το οξυγόνο, ελαφρύς ή υψηλής θερμοκρασίας με την προσθήκη των πρόσθετων ουσιών. Αν και τα οξειδωτικά διασπάσιμα πλαστικά φωτογραφιών μπορούν να τεμαχιστούν ή ακόμα και αόρατος στο γυμνό μάτι μέσα σε μερικά μήνες ή έτη, τα τεμαχισμένα πλαστικά θα γίνουν βαθμιαία πλαστικά μικροϋπολογιστών (συνήθως πλαστικά μόρια με το μέγεθος μορίων λιγότερο από 5mm) στο περιβάλλον. Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχουν κανένα στοιχείο ότι τα πλαστικά μικροϋπολογιστών μπορούν να υποβιβαστούν εντελώς σε σύντομο χρονικό διάστημα. Επομένως, η υποβάθμιση οξυγόνου φωτογραφιών είναι αμφισβητούμενη και πιθανή «της πλύσης πράσινης».

Επιπλέον, τα οξειδωτικά διασπάσιμα πλαστικά φωτογραφιών δεν είναι ανθεκτικά στην πράξη, και μπορούν ούτε να ανακυκλωθούν ούτε λίπαναν τη μεταγενέστερη χρήση. Αντίθετα, θα παρεμποδίσουν και τις δύο μεθόδους επεξεργασίας - μειώστε την απόδοση των ανακυκλωμένων πλαστικών και μολύνετε τα προϊόντα λιπάσματος. Σημαντικά εμπορικά σήματα σε όλο τον κόσμο (όπως Unilever, κόλα της Pepsi), τα ερευνητικά όργανα και τα όργανα δημόσιας ευημερίας προτείνουν τώρα να απαγορεύσουν την παραγωγή αυτού του πλαστικού, έως ότου υπάρχουν στοιχεία ότι μπορεί να υποβιβαστεί εντελώς σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Η βιοδιάσπαση αναφέρεται στην πλήρη μετατροπή των υλικών στο διοξείδιο του άνθρακα και το νερό μέσω της μικροβιακής δράσης σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον. Οι μικροοργανισμοί που μπορούν να μετατρέψουν τις κοντές αλυσίδες πολυεστέρα στο διοξείδιο του άνθρακα περιλαμβάνουν τα βακτηρίδια, τους μύκητες και τις πρωτόζωες, και ένα ένζυμο που εκκρίνεται από τους μπορεί να αποσυνθέσει τους δεσμούς πολυεστέρα.

Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν περισσότερα από 20 είδη βιοδιασπάσιμων πλαστικών στην αγορά. Οι άνθρωποι το συγχέουν συχνά με τα βιο βασισμένα πλαστικά (συστατικά από τους ανανεώσιμους βιολογικούς πόρους). Στην πραγματικότητα, τα βιοδιασπάσιμα πλαστικά μπορούν να είναι είτε βιο βασισμένη είτε απολίθωμα που βασίζεται (συστατικά από τους μη ανανεώσιμους απολιθωμένους πόρους).

Τα βιο βασισμένα πλαστικά χρησιμοποιούν συχνά τη μανιόκα, το καλαμπόκι και το ζαχαροκάλαμο ως πρώτες ύλες. Πρέπει να είναι σαφές ότι δεν είναι όλα τα βιο βασισμένα πλαστικά βιοδιασπάσιμα. Παραδείγματος χάριν, βιο PE που παράγεται σε μεγάλη κλίμακα με το ζαχαροκάλαμο δεδομένου ότι η πρώτη ύλη στη Βραζιλία δεν είναι βιοδιασπάσιμη. Τα περισσότερα απολιθωμένα βασισμένα πλαστικά δεν είναι βιοδιασπάσιμα. Φυσικά, υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως το polycaprolactone (PCL), succinate πολυβουτυλένιου (PBS) και copolymer adipate βουτυλενίου και του τερεφθαλικού βουτυλενίου (PBAT).

2

Τρεις τύποι βιοδιασπάσιμων πλαστικών που μπορούν να παραχθούν σε μεγάλη κλίμακα

Σύμφωνα με το ευρωπαϊκό bioplastics τα στοιχεία αγοράς εκθέτουν, το 2019, τη σφαιρική συνολική ικανότητα παραγωγής των βιοδιασπάσιμων πλαστικών που επιτυγχάνεται 1,17 εκατομμύρια τόνοι, που αποτελούν 0,3% της σφαιρικής ετήσιας παραγωγής των πλαστικών (360 εκατομμύρια τόνοι). Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι μεγάλης κλίμακας εμπορικών παραγωγών.

Κάποιο είναι πλαστικά αμύλου και polylactic οξύ (PLA) με το άμυλο εγκαταστάσεων ως πρώτες ύλες [10]. Το άμυλο είναι φτηνή, υψηλή παραγωγή και απλή διαδικασία. Το μειονέκτημα είναι ότι δεν είναι αδιάβροχο και εξαρτάται από τις συγκομιδές τροφίμων ως πρώτες ύλες, καταλαμβάνοντας ένα καλλιεργημένο έδαφος μεγάλου ποσού. Αυτή τη στιγμή, η βιομηχανία μελετά επίσης την εξαγωγή των πρώτων υλών από τα γεωργικά και βιομηχανικά απόβλητα (όπως οι σπάδικες καλαμποκιού και η κυτταρίνη).

Δεύτερον, τα διβασικά όξινα diol copolyesters (PBS, PBSA, PBAT, εφεξής καλούμενο τα πλαστικά PBS) με τα υποπροϊόντα πετρελαίου ή τις βιολογικές πρώτες ύλες, και η ικανότητα παραγωγής τέτοιων πλαστικών αυξάνονται επίσης χρόνο με το χρόνο.

Το τρίτο είναι polyhydroxyfatty όξινοι εστέρες (PHA), οι οποίοι συντίθενται από τους μικροοργανισμούς με τις ζάχαρες ή τα πετρέλαια ως πρώτες ύλες κατά τη διάρκεια της ζύμωσης. Αυτή τη στιγμή, η ικανότητα παραγωγής είναι ακόμα μικρή, μόνο 25000 τόνοι στον κόσμο. Εντούτοις, επειδή είναι παρόμοιο με PLA και έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει τα γεωργικά υποπροϊόντα και άλλα οργανικά απόβλητα δεδομένου ότι οι πρώτες ύλες, η προοπτική PHA είναι πολύ ελπιδοφόρες.

Αυτή τη στιγμή, η τιμή των βιοδιασπάσιμων πλαστικών είναι γενικά υψηλότερη από αυτή των παραδοσιακών πλαστικών, αλλά με την επίδραση κλίμακας που παρουσιάζεται από την αύξηση της ικανότητας παραγωγής και τον αντίκτυπο των διακυμάνσεων τιμών του πετρελαίου στα παραδοσιακά πλαστικά, η τιμή των βιοδιασπάσιμων πλαστικών γίνεται όλο και περισσότερο ανταγωνιστική στην αγορά.

Το Jia Xinnan, ένας γιατρός της πολικής θαλάσσιας οικολογίας στο πανεπιστήμιο της Τασμανίας στην Αυστραλία, είπε στους διανοούμενους ότι η πιό κοινή μορφή διασπάσιμων πλαστικών στην Κίνα είναι ταινία, που εξουσιάζεται ειδικά από τη δοκιμή και την προώθηση της διασπάσιμης πλαστικής ταινίας. Στις αστικές περιοχές, ευρύτατα χρησιμοποιείται στις υπεραγορές, τσάντες αγορών και συσκευασία τροφίμων.

3

Διασπάσιμο πλαστικό, είναι πραγματικά εύκολο να υποβιβάσει;

Εάν τα πλαστικά απόβλητα δεν μπορούν να συλλεχθούν αποτελεσματικά και να διασκορπιστούν στο φυσικό περιβάλλον, θα προκαλέσουν τα εξαιρετικά σοβαρά αρνητικά αποτελέσματα. Οι κοινές μέθοδοι επεξεργασίας συλλεχθε'ντων πλαστικών αποβλήτων περιλαμβάνουν τα υλικά οδόστρωσης, την αποτέφρωση, την ανακύκλωση και την υποβάθμιση.

Υλικά οδόστρωσης

Τα υλικά οδόστρωσης είναι η λιγότερη ιδανική μέθοδος επεξεργασίας, που όχι μόνο μολύνει το περιβάλλον και απειλεί τη δημόσια υγεία, αλλά και απελευθερώνουν το μεθάνιο μαζί με άλλα οργανικά απόβλητα αφότου τα βιοδιασπάσιμα πλαστικά είναι landfilled. Η συμβολή της ίδιας ποσότητας του μεθανίου στο φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι 25 φορές αυτή του διοξειδίου του άνθρακα, που επιδεινώνει τη κλιματική αλλαγή. Λόγω της έλλειψης θερμοκρασίας, υγρασίας και άλλων όρων που απαιτούνται για την πλαστική υποβάθμιση, δεν υπάρχει ουσιαστικά καμία διαφορά στο «degradability» μεταξύ των βιοδιασπάσιμων πλαστικών και των μη διασπάσιμων πλαστικών στα υλικά οδόστρωσης.

WANG Jun, τεχνικός αντιπρόεδρος του πλαστικού κλάδου ανακύκλωσης της συνθετικής ένωσης ρητίνης της Κίνας, είπε στους διανοούμενους, «ακόμα κι αν υποτίθεται ότι διασπάσιμα πλαστικά χρειάζεται μόνο 20 έτη για να υποβιβάσει στη φύση, η οποία είναι πολύ πιό σύντομη από τα μη διασπάσιμα πλαστικά, εντούτοις, στα 20 έτη όταν δεν υποβιβαστούν εντελώς, η ζημιά στη φυσικές οικολογία και τη βιολογία δεν είναι κανένας διαφορετικός από άλλα πλαστικά.»

Έγκαυμα

Η αποτέφρωση για την ηλεκτρική παραγωγή ή τη θέρμανση είναι καλύτερη από τα υλικά οδόστρωσης, θεωρώντας ειδικά ότι η θερμαντική αξία βασισμένων των στο απολίθωμα πλαστικών είναι υψηλότερη από αυτή του άνθρακα. Εάν μόνο από την προοπτική της ενεργειακής χρησιμοποίησης, το κάψιμο χρησιμοποιημένων των πλαστικών είναι αποδοτικότερο από καίγοντας άλλες μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (άνθρακας, πετρέλαιο και φυσικό αέριο).

Εντούτοις, η ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου Tongji βρήκε τα δύσκολα πλαστικά μικροϋπολογιστών στη σκουριά του αποτεφρωτήρα]. Η έρευνα υπολόγισε ότι 360000 ~ 102000 πλαστικά μόρια μικροϋπολογιστών θα μπορούσαν να παραχθούν ανά τόνο των αποβλήτων που τέθηκε στον αποτεφρωτήρα. Με άλλα λόγια, ούτε η αποτέφρωση δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης μια για πάντα. Επιπλέον, από την προοπτική των πόρων, η πλαστική αποτέφρωση είναι επίσης πολύ σπάταλη. Και τα δύο μη διασπάσιμα πλαστικά και τα διασπάσιμα πλαστικά αναγκάζονται να κοντύνουν τη ζωή υπηρεσιών τους. Έναντι της μετατροπής σε ανακυκλωμένα πλαστικά μέσω της σύνδεσης ανακύκλωσης αναφερθείσας κατωτέρω, χάνουν τη δυνατότητα.

Πάρτε

Έναντι της απλής και ακατέργαστης επεξεργασίας των πόρων από την αποτέφρωση, η ανακύκλωση είναι μια ευρέως υποστηριγμένη λύση για τα πλαστικά απόβλητα. Το απολίθωμα βάσισε τα μη διασπάσιμα πλαστικά (όπως η PET) μπορεί να ανακυκλωθεί σε μεγάλη κλίμακα και να τεθεί στην παραγωγή των πλαστικών ή των υφαντικών προϊόντων. Το Chang Xinjie, αντιπρόεδρος της κυκλικής επιχείρησης οικονομίας της ομάδας taolang, ενός νορβηγικοί βασισμένου ταξινομώντας και ανακυκλώνοντας προμηθευτή λύσης, είπε στους διανοούμενους, «η ανακύκλωση μπουκαλιών της PET έχει γίνει μια μεγάλη κλίμακα στην Κίνα. Σύμφωνα με την εκτίμηση Tao Lang, το ποσοστό συλλογής έχει φθάσει σε 85% αυτή τη στιγμή, τα διασπάσιμα πλαστικά αντικαθίστανται κυρίως από τα υλικά στα one-time σενάρια εφαρμογής, χωρίς εκτίμηση της συλλογής και της ανακύκλωσης μετα-χρήσης, έτσι δεν είναι απαραιτήτως καλύτερα από τα παραδοσιακά ανακυκλώσιμα πλαστικά.»

Chang Xinjie που εισάγεται ότι αυτή τη στιγμή, ο οπτικός ταξινομώντας εξοπλισμός πολλοί μετα-που επεξεργάζονται τις επιχειρήσεις μπορεί να προσδιορίσει τα βιοδιασπάσιμα υλικά όπως PBAT και PLA από τα PP και το PE. Εντούτοις, το πρόβλημα είναι ότι πολλά προϊόντα δεν είναι ενιαία υλικά. Οι διαφορετικοί κατασκευαστές μπορούν να αναμίξουν τα διαφορετικά υλικά όπως PLA, PBAT και το άμυλο στα προϊόντα τους, και η αναλογία είναι διαφορετική. Ο τρέχων εξοπλισμός δεν μπορεί να είναι στοχοθετημένος προσδιορισμός, ο οποίος φέρνει περισσότερο πρόβλημα στην πιό πρόσφατη ταξινόμηση.

Το Chang Xinjie είπε: «αυτή τη στιγμή, το ποσό διασπάσιμων πλαστικών που εισάγουν το σύστημα ανακύκλωσης στην Κίνα είναι μικρό, αλλά εάν τα διασπάσιμα πλαστικά χρησιμοποιούνται ευρέως στο μέλλον, και τα προηγούμενα πρότυπα προϊόντων και η ταξινόμηση αποβλήτων δεν είναι αυστηρή και αρκετά λεπτή, κατόπιν τα διασπάσιμα πλαστικά είναι πιθανό να αναμίξουν με τα ανακυκλωμένα πλαστικά και να αναστατώσουν ακόμη και ολόκληρη τη διαδικασία ανακύκλωσης.»

Σύμφωνα με την παρόμοια αρχή, η συσκευασία τροφίμων γενικού εγγράφου (όπως το μίας χρήσης φλυτζάνι εγγράφου) αποτελείται από τα σύνθετα υλικά. Υπάρχει ένα στρώμα της πλαστικής ταινίας για την αδιάβροχη και απόδειξη πετρελαίου. Εάν δεν μπορεί να χωριστεί αποτελεσματικά, το έγγραφο έχει επιπτώσεις επίσης στην πλαστική ανακύκλωση.

Στην πράξη, η βιοδιασπάσιμη μεταγενέστερη χρήση πλαστικών πρέπει να εισαγάγει τα ενισχυτικά κανάλια υποβάθμισης για να έχει την ευκαιρία να ολοκληρώσει την αποστολή υποβάθμισής τους. Εντούτοις, Chang Xinjie αποκάλυψε ότι αυτή τη στιγμή, υπάρχουν ακόμα λίγες τέτοιες ενισχυτικές εγκαταστάσεις στην Κίνα.

4

Τα διασπάσιμα πλαστικά δεν μπορούν αυτήν την περίοδο να διαμορφώσουν έναν υλικό κλειστό βρόχο

WANG Jun θεωρεί ότι τα βιοδιασπάσιμα πλαστικά είναι πολύ ανώριμα, ή μια ψευδο έννοια το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου.

Ο λόγος είναι ότι η έννοια «της υποβάθμισης» στο μυαλό των ανθρώπων προέρχεται από την παρατήρηση της φύσης. Παραδείγματος χάριν, οι οργανισμοί όπως το ξύλο μπορούν να υποβιβαστούν εντελώς από τους φυσικά υπάρχοντες μικροοργανισμούς για να γίνουν η διατροφή άλλων οργανισμών και να διαμορφώσουν έναν υλικό κλειστό βρόχο. Αυτή τη στιγμή, είναι «βιοδιασπάσιμα» τεχνητά πολυμερή σώματα όπως τα πλαστικά είναι πολυμερή σώματα πολυεστέρα, τα οποία χρειάζονται τους συγκεκριμένους όρους υδρόλυσης για το πρώτο βήμα της χημικής υποβάθμισης προτού να μπορέσουν να αφομοιωθούν από τους μικροοργανισμούς.

«Αυτό είναι διαφορετικό από τη φυσική υποβάθμιση. Προτού να εξελίξει η φύση τους μικροοργανισμούς με τα συνθετικά πλαστικά ως άμεση πηγή τροφίμων, τα συνθετικά πλαστικά πήραν το φυσικό δρόμο κλειστών βρόγχων, δηλ., ρίχνοντας τα πλαστικά στη φύση για την υποβάθμιση και η απορρόφηση δεν είναι μια αρμόδια προσέγγιση στο περιβάλλον,» WANG Jun εν λόγω.

Τα διασπάσιμα πλαστικά που μελετώνται στο εργαστήριο μπορούν να απολαύσουν την κατάλληλη θερμοκρασία, την υγρασία και τον πλούσιο μικροβιακό πληθυσμό για να βοηθήσουν τη διαδικασία υποβάθμισης. Εντούτοις, για να πάρουν από το εργαστήριο, τα διασπάσιμα πλαστικά αντιμετωπίζουν ένα πραγματικό «πέρασμα βουνών» -- ταξινόμηση, συλλογή και επεξεργασία -- όλοι που συνδέονται και αναπόφευκτοι.

Αυτή τη στιγμή, το σύστημα ταξινόμησης απορριμάτων στις εσωτερικές πόλεις δεν μπορεί να πραγματοποιήσει τη χωριστές αποθήκευση και τη μεταφορά των διασπάσιμων πλαστικών. Εάν όλα τα είδη πλαστικών μπούν στις εγκαταστάσεις αποτέφρωσης από τον ίδιο τρόπο, οι καταναλωτές θα χάσουν τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος με να καταβάλουν τις υψηλές τιμές για τα βιοδιασπάσιμα πλαστικά.

Για να το βάλει ένας άλλος τρόπος, που υποθέτει ότι το σύστημα χωρισμού αποβλήτων εφαρμόζεται αυστηρά, οι εγκαταστάσεις υποβάθμισης οπίσθιου μέρους πρέπει επίσης να ικανοποιήσει τους όρους της βιοδιάσπασης (το οξυγόνο απαιτείται γενικά για την αποδοτική υποβάθμιση, υψηλής θερμοκρασίας 50 ℃ και υγρασία 55%). Αυτή τη στιγμή, οι περισσότερες εσωτερικές εγκαταστάσεις αναερόβιας χώνευσης για τα απόβλητα κουζινών δεν μπορούν να ικανοποιήσουν αποτελεσματικά τις ανάγκες της βιοδιάσπασης, όπως η έλλειψη οξυγόνου.

Η λίπανση είναι ο πιό κοινός τρόπος της υποβάθμισης.

Τέλος, ο πολυεστέρας μπορεί να μετασχηματιστεί στο διοξείδιο του άνθρακα, το νερό, τα ορυκτά άλατα και τη βιομάζα μέσω της βιολογικής διαδικασίας, και καμία τοξική ουσία ουσιών στο φυσικό περιβάλλον (νερό, χώμα) ή τα ζώα και τα φυτά δεν θα παραχθεί. Σύμφωνα με τα πρότυπα της ΕΕ, υπό τον όρο της βιομηχανικής λίπανσης, τα λιπασματοποιήσιμα υλικά πρέπει να αποσυντεθούν εντελώς από τους φυσικά υπάρχοντες μικροοργανισμούς και να ικανοποιήσουν τέσσερις όρους: (1) τα συστατικά πρέπει να περιέχουν περισσότερο από την οργανική ουσία 50%, και το περιεχόμενο των βαριών μετάλλων δεν υπερβαίνει τα πρότυπα (2) κάτω από τη λίπανση των όρων, 90% των υλικών πρέπει να υποβιβαστούν εντελώς μέσα σε έξι μήνες (3) κάτω από τη λίπανση των όρων, πρέπει να τεμαχιστεί σε ένα μέγεθος όμοιο στο γυμνό μάτι μέσα σε 12 εβδομάδες. (4) προϊόντα λιπάσματος είναι αβλαβή στην αύξηση εγκαταστάσεων και τη βλάστηση (και τους γεωσκώληκες).

Αυτή τη στιγμή, είναι δύσκολο να ελεγχθεί η αυθεντικότητα των αποκαλούμενων λιπασματοποιήσιμων προϊόντων, και το σφαιρικό τυποποιημένο βιομηχανικό σύστημα λίπανσης είναι πολύ λιγότερο από την παραγωγή τέτοιων πλαστικών. Αυτές οι «πράσινες» συσκευασίες με τις διασπάσιμες ετικέτες θα ρεύσουν ακόμα στο φυσικό περιβάλλον, όπως το νερό ή το χώμα.

WANG Jun θεωρεί ότι τα «διασπάσιμα πλαστικά είναι ευκολότερα να τεμαχίσουν από τα συνηθισμένα πλαστικά. Εάν εισάγουν το περιβάλλον σε μεγάλη κλίμακα, είναι σχεδόν αδύνατο να συλλεχθεί πάλι, και το πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης θα είναι σοβαρότερο. «Ακόμα κι αν το πρόβλημα της επεξεργασίας οπίσθιου μέρους αγνοείται προσωρινά, τα διασπάσιμα πλαστικά έχουν τους περιορισμούς στο στάδιο χρήσης. WANG Jun εξήγησε ότι η ανωριμότητα των διασπάσιμων πλαστικών έναντι των φυσικών διασπάσιμων υλικών είναι ότι η υποβάθμιση των φυσικών υλικών έχει έναν μηχανισμό «διακοπτών». «Παραδείγματος χάριν, τα φύλλα δεν υποβιβάζουν όταν είναι στα δέντρα, και η υποβάθμιση εμφανίζεται μόνο αφού πέφτουν, δηλ., μετά από το τέλος του κύκλου ζωής.» θεωρεί ότι τα «βιοδιασπάσιμα» πλαστικά δεν έχουν αυτόν τον μηχανισμό, και αντιμετωπίζει μια «χρήση» και τα «διασπάσιμα πλαστικά δεν είναι τόσο ανθεκτικά όσο και τα παραδοσιακά μη διασπάσιμα πλαστικά, ούτε τόσο διασπάσιμα όσο όλα τα φυσικά υλικά,» WANG Jun εν λόγω.

Τα ανθρώπινα οντα έχουν ζήσει στη γη για τα εκατομμύρια των ετών, και η χρήση και η εκλαΐκευση των πλαστικών ήταν μόνο στο τελευταίο αιώνα. Προτού να χρησιμοποιηθούν σε μεγάλη κλίμακα τα πλαστικά, η σχέση μεταξύ των ανθρώπων και της συσκευασίας προϊόντων δεν ήταν η ίδια με τώρα. Τα τρόφιμα με τη σύντομη ζωή του προϊόντος στο ράφι πωλήθηκαν συχνά σε μεγάλη ποσότητα κοντά στην προέλευση οι άνθρωποι πήραν τα δοχεία πετρελαίου και τις τσάντες ρυζιού τους στα καταστήματα σιταριού και ελαίου για να αγοράσουν τα δελτία τροφίμων το έξοχα τσάι και τα μπισκότα με τη μακρύτερη ζωή του προϊόντος στο ράφι συσκευάστηκαν στα έξοχα κιβώτια μετάλλων, τα περισσότερα από τα οποία αφέθηκαν από τον ιδιοκτήτη άλλες χρήσεις.

Το πλαστικό μας έχει φέρει αναμφισβήτητα πολλή ευκολία, αλλά δεν είναι όλη η πλαστική συσκευασία απαραίτητη.

«Το πλαστικό είναι το προϊόν των ανθρώπινων οντων. Δεν πρέπει να στηριχθούμε στη φύση για να λύσουμε τα προβλήματα που προκαλούνται από τα ανθρώπινα οντα. Δεδομένου ότι κάνουμε πλαστικός, πρέπει να δοκιμάσουμε το καλύτερό μας για να το κάνουμε να διαμορφώσει έναν κλειστό βρόχο και να μείνει στον ανθρώπινο κύκλο συστημάτων, παρά να εισαχθεί ο φυσικός κύκλος συστημάτων,» WANG Jun εν λόγω.

5

Η πολιτική αλλάζει

Με τις αυξανόμενες προκλήσεις των διασπάσιμων πλαστικών στην πράξη, στις 8 Σεπτεμβρίου 2021, της εθνικής ανάπτυξης και μεταρρύθμισης η Επιτροπή και το Υπουργείο οικολογικού περιβάλλοντος εξέδωσαν το σχέδιο δράσης για τον πλαστικό έλεγχο της ρύπανσης στο 14ο πενταετές σχέδιο (το «σχέδιο») - βελτιώστε ολόκληρο το σύστημα ελέγχου αλυσίδων της πλαστικής ρύπανσης, προωθήστε τη μείωση της πλαστικής παραγωγής και χρησιμοποιήστε στην πηγή, και προάγετε τα πλαστικά υποκατάστατα επιστημονικά και σταθερά.

Στο «σχέδιο», προτείνεται να εξεταστεί πλήρως ο πόρος και η περιβαλλοντική επίδραση των διασπάσιμων πλαστικών προϊόντων σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής, να μελετηθεί ο μηχανισμός και ο αντίκτυπος των διαφορετικών τύπων διασπάσιμων πλαστικών, και να αξιολογηθεί επιστημονικά η περιβαλλοντικές ασφάλεια και η ελεγξιμότητά τους.

WANG WANG, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της πλαστικής ανακύκλωσης διακλαδίζεται και ανακυκλωμένος κλάδος της PET της συνθετικής ένωσης ρητίνης της Κίνας, αναλυθε'ντες διανοούμενοι και εν λόγω ότι αυτό το «σχέδιο» αυτό παρουσιάζει στη στάση του πολιτικού επιπέδου απέναντι στα διασπάσιμα πλαστικά, δηλ., πλήρη περιβαλλοντική επίδραση κύκλων ζωής, ο μηχανισμός υποβάθμισης και η ελεγξιμότητα ασφάλειας των διασπάσιμων πλαστικών δεν είναι σαφείς, και υπάρχει ατίθαση ανάπτυξη και τυφλή επέκταση της ικανότητας παραγωγής, οι οποίες πρέπει να διορθωθούν.

Παραδείγματος χάριν, προτείνεται στο «σχέδιο» ότι η διασπάσιμη βιομηχανία πλαστικών πρέπει να αναπτυχθεί σε ένα τακτικό και λογικό σχεδιάγραμμα, οι τομείς εφαρμογής του πρέπει να τυποποιηθούν, και οι όροι υποβάθμισης και οι μέθοδοι διάθεσης πρέπει επίσης να είναι σαφείς. Το πολιτικό σήμα μπορεί να γίνει κατανοητό όπως: «δεν είναι κατάλληλο για τη μεγάλης κλίμακας προώθηση και η εφαρμογή των διασπάσιμων πλαστικών αυτή τη στιγμή», WANG WANG ολοκλήρωσε.