Το πρωί, όταν κλείνετε το ξυπνητήρι του κινητού τηλεφώνου σας, πάρτε το mouthwash φλυτζάνι για να βουρτσίσετε τα δόντια σας, να πάρετε τη χτένα, να κτενίσετε την τρίχα σας, και να βάλετε τα τρόφιμα στο μικρόκυμα… «Η ιστορία αγάπης σας» με το πλαστικό αρχίζει.
Πρέπει να ειπωθεί ότι το πλαστικό υποστηρίζει την ανθρώπινη σύγχρονη ζωή. Εντούτοις, ένας αιώνας αφότου «αγαπάμε» το πλαστικό, αυτό το ειδύλλιο άρχισε να εξασθενίζει και να γίνεται όλο και περισσότερο «τοξικό». Στο έδαφος, στη θάλασσα, στους οργανισμούς διαβίωσης… Τα πλαστικά απορρίματα φαίνονται να μην έχουν καμία τρύπα και καμία είσοδο, η οποία μετατρέπει τη γη σε πλαστική απόρριψη απορριμάτων βαθμιαία.
«Όταν οι αρχαιολόγοι σκάβουν στα στρώματα χρονικών χιλιάδων έτη μας αργότερα, θα διαπιστώσουν ότι το γεμίζουν με τις αθάνατες απορρίψεις, όπως τα καλύμματα μπουκαλιών, το τυλίγοντας έγγραφο, τα άχυρα και οι αναπτήρες - ένας πολιτισμός που πνίγεται από τα απορρίματα;» Η Susan freenkel έκανε μια απαισιόδοξη πρόβλεψη στο πλαστικό βιβλίων της - μια τοξική ιστορία αγάπης.
Τώρα, προκειμένου να αποτραπεί η προφητεία από τον ερχομό αληθινό, ο κόσμος στέκεται μαζί πάλι. Πρόσφατα, η επαναλήφθείη σύνοδος της πέμπτης διάσκεψης περιβάλλοντος Ηνωμένων Εθνών διοργανώθηκε στο Ναϊρόμπι, η πρωτεύουσα της Κένυας. Η συνεδρίαση συζήτησε και διατύπωσε την πρώτη σφαιρική συμφωνία για να εξετάσει την πλαστική κρίση και ενέκρινε το ψήφισμα σχετικά με το τελείωμα της πλαστικής ρύπανσης (σχέδιο). Η πρώτη σφαιρική «πλαστική γραμμή περιορισμού» έρχεται τελικά, αλλά είναι άγνωστη εάν μπορεί να αποτρέψει την ανθρωπότητα από την ολίσθηση στην άβυσσο του «πλαστικού πλανήτη».
Μια μεγάλη εφεύρεση
«Εκτός αν κάνω ένα λάθος, αυτή η εφεύρεση πρέπει να είναι πολύ σημαντική.»
Ο Δρ Leo Baekeland έγραψε στο ημερολόγιό του στις 11 Ιουλίου 1907. Ο 43χρονος βελγικός αμερικανικός φαρμακοποιός, που έχτισε ένα εργαστήριο στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη, βυθίζεται τώρα στη χημική έρευνα. Αυτήν την ημέρα, ανάμιξε τη θερμαμένες φορμαλδεΰδη και τη φαινόλη στο πείραμά του και έφηυρε ένα πρωτοφανές πλήρως συνθετικό πλαστικό υλικό. Ο Leo το ονόμασε bakelite και οι πιό πρώην άνθρωποι το κάλεσαν γενικό πλαστικό.
Αν και αυτό δεν είναι το πρώτο είδος πλαστικού στον κόσμο, ανοίγει την πόρτα στον πολυμερισμό. Στις επόμενες δεκαετίες, ποικίλα πλαστικά έχυσαν στα εργαστήρια σε όλο τον κόσμο. Πολυστυρόλιο για τη συσκευασία, νάυλον για τις γυναικείες κάλτσες μεταξιού, πολυαιθυλένιο για τις πλαστικές τσάντες… Η πλαστική οικογένεια αυξήθηκε βαθμιαία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες στη δεκαετία του '50 και τη δεκαετία του '60, τα πλαστικά όχι μόνο αντιπροσώπευσαν την πρακτικότητα, αλλά και διανομέας των τιμών όπως η ευκαιρία, η πρόοδος, ο νεωτερισμός και η μόδα. Οι νοικοκυρές κράτησαν ακόμη και τα κόμματα με τα πλαστικά φρέσκος-κρατώντας εμπορευματοκιβώτια για να παρουσιάσουν ύφος τους.
Τα αυτοκίνητα άρχισαν να χρησιμοποιούν τα ελαφρύτερα πλαστικά μέρη για να μειώσουν την κατανάλωση καυσίμων Η εμφάνιση του πλαστικού που συσκευάζει όχι μόνο παρατείνει το χρόνο συντήρησης των τροφίμων, αλλά και μειώνει τα απόβλητα τροφίμων. Πρέπει να αναγνωριστεί ότι τα πλαστικά μπορούν να κληθούν μεγάλη εφεύρεση και από την άποψη της οικονομικής αξίας και των περιβαλλοντικών οφελών.
Από «τον εραστή» «στο δολοφόνο»
Πότε η «αγάπη» μεταξύ των ανθρώπων και των πλαστικών άρχισε να δοκιμάζει κακή;
Το 1972, οι επιστήμονες βρήκαν μέχρι 3500 πλαστικά τεμάχια/km2 στο νερό επιφάνειας στη δυτική περιοχή θάλασσας Sargasso του Βόρειου Ατλαντικού, ενώ το επίπεδο ρύπανσης πλαστικές ουσία (υπεριώδεις απορροφητές) στα ατλαντικά ιζήματα παρουσίασε αιχμηρή ανοδική τάση από το 1960. Αυτό δείχνει ότι από πριν από 60 χρόνια, με τη μαζική παραγωγή των πλαστικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιαπωνία και άλλες χώρες και την έλλειψη αποτελεσματικής διαχείρισης των στερεών αποβλήτων όπως τα πλαστικά, μεγάλος αριθμός πλαστικών αποβλήτων εισήγαγε τον ωκεανό, με συνέπεια την όλο και περισσότερο σοβαρή θαλάσσια πλαστική ρύπανση. Αλλά εκείνη τη στιγμή, αυτό δεν προσέλκυσε την προσοχή των κυβερνήσεων και του κοινού.
Μέχρι το 1997, ο Charles Moore, oceanographer στο κέντρο algarte για τη θαλάσσια έρευνα στις Ηνωμένες Πολιτείες, έπλευσε πίσω Λος Άντζελες από τη Χαβάη. Θέλησε να πάρει έναν συντομότερο δρόμο για να περάσει μέσω της απάνεμης ζώνης του ισημερινού. Περιήλθε τυχαία σε μια «ζώνη απορριμάτων» - «όλος μπορώ να δω είμαι πλαστικός». Η διάσημη «μεγάλη ειρηνική ζώνη απορριμάτων» μεταξύ Καλιφόρνιας και της Χαβάης βρέθηκε και κλήθηκε «όγδοη ήπειρο» από τα μέσα όπως ο φύλακας.
Το 2018, το ολλανδικό ωκεάνιο καθαρίζοντας ίδρυμα δημόσιευσε τα ερευνητικά αποτελέσματά του για περισσότερο από δέκα έτη: η θαλάσσια πλαστική ρύπανση αυξάνεται εκθετικά. Περίπου 1,8 τρισεκατομμύριο κομμάτια των πλαστικών απορριμάτων επιπλέουν στη «μεγάλη ειρηνική ζώνη απορριμάτων», και η να επιπλεύσει περιοχή είναι περίπου τρεις φορές αυτή της Γαλλίας.
Κατά τη διάρκεια των ετών, η συνειδητοποίηση της προστασίας του περιβάλλοντος σε διάφορες χώρες έχει βελτιωθεί βαθμιαία. Εντούτοις, το πρόγραμμα περιβάλλοντος Ηνωμένων Εθνών (UNEP) ανέφερε πέρυσι ότι μεταξύ 1950 και 2017, ο κόσμος παρήγαγε περίπου 9,2 δισεκατομμύριο τόνους του πλαστικού, των οποίων το πλαστικό ποσοστό ανακύκλωσης ήταν λιγότερο από 10%, και περίπου 7 δισεκατομμύριο τόνοι έγιναν πλαστικά απόβλητα. Η επιστημονική πρόοδος αμερικανικών περιοδικών προειδοποίησε ότι το 2050, θα υπάρξουν περισσότεροι από 13 δισεκατομμύριο τόνοι των πλαστικών αποβλήτων στη γη, και ο μπλε πλανήτης μπορεί να γίνει ένας «άσπρος πλανήτης».
Η πλαστική ρύπανση υπάρχει όχι μόνο στο Ειρηνικό Ωκεανό, αλλά και σχεδόν σε όλους τους σημαντικούς ωκεανούς σε όλο τον κόσμο. 60% ~ 90% των θαλασσίων απορριμάτων είναι πλαστικά απορρίματα. Το τεράστιο ποσό των πλαστικών απορριμάτων που επιπλέουν στη θάλασσα γίνεται «νέος δολοφόνος» της θαλάσσιας ζωής.
Τα αποτελέσματα ερευνών της ΕΕ δείχνουν ότι περίπου 150000 τόνοι των πλαστικών αποβλήτων εισάγουν τη θάλασσα στα ευρωπαϊκά νερά κάθε χρόνο, ενώ περίπου 8 εκατομμύρια τόνοι των πλαστικών αποβλήτων στα σφαιρικά νερά. Αυτά τα πλαστικά απόβλητα τρώγονται συχνά από τα ψάρια και τα μεγάλα θαλάσσια θηλαστικά, με συνέπεια το θάνατό τους, ο οποίος έχει σοβαρές επιπτώσεις στην επιβίωση των θαλασσίων οργανισμών. Μετά από να καταπιεί τη πλαστική τσάντα, ο οισοφάγος της φάλαινας θα εμποδιστεί και δεν μπορεί πλέον να φάει τα πραγματικά τρόφιμα, με συνέπεια το θάνατο. Τα θαλασσοπούλια πεθαίνουν συχνά με την κατανάλωση των πλαστικών απορριμάτων. Επιπλέον, τα πλαστικά εισάγουν την ανθρώπινη τροφική αλυσίδα μέσω των ψαριών και άλλων ζώων. Στο σφαγείο του Ναϊρόμπι στην Κένυα, 20 πλαστικές τσάντες αφαιρέθηκαν από το στομάχι μιας αγελάδας τροφίμων.
Επιπλέον, τα πλαστικά μικροϋπολογιστών συλλέγουν όλο και περισσότερους στους οργανισμούς και εισάγουν τελικά το ανθρώπινο σώμα μέσω της τροφικής αλυσίδας. Στις 7 Απριλίου φέτος, μια ερευνητική ομάδα που οδηγήθηκε από το πανεπιστήμιο της φλούδας στο UK βρήκε τα πλαστικά μικροϋπολογιστών βαθιά στους πνεύμονες των ζωντανών ανθρώπων για πρώτη φορά. Το γνωστό περιβαλλοντικό διεθνές περιβάλλον περιοδικών επιστήμης δημόσιευσε επίσης ένα έγγραφο πριν από λίγο καιρό, αναγγέλλοντας ότι η ερευνητική ομάδα που οδηγήθηκε από το ελεύθερο πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ στις Κάτω Χώρες είχε βρεί το microplastics στο αίμα των ανθρώπινων εθελοντών για πρώτη φορά. Αυτό σημαίνει ότι τα πλαστικά μικροϋπολογιστών ή έχουν διαδώσει παντού τα διάφορα όργανα του ανθρώπινου σώματος, υπάρχουν μεγάλοι κίνδυνοι για την υγεία.
Ο οικολογικός κίνδυνος που παρουσιάζεται από την ανθρώπινη χρήση των πλαστικών διαδίδει σε ολόκληρη τη γη, ακόμη και ο πόλος πιο νότια και βόρειος πόλος. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στην πρόοδο περιοδικών της επιστήμης τον Αύγουστο του 2019 ανέφερε ότι το «πλαστικό χιόνι εμπίπτει στην Αρκτική». Αυτή η έκθεση προσέλκυσε γρήγορα τη μεγάλη προσοχή: η Αρκτική, μιά φορά τόσο καθαρή όσο ο ουρανός και σχεδόν ένα από τα πιό πρωτόγονα περιβάλλοντα στη γη, έχει περιέλθει επίσης στην πλαστική ρύπανση. Σύμφωνα με την έκθεση, οι επιστήμονες βρήκαν έναν μεγάλο αριθμό πλαστικών μορίων στα δείγματα χιονιού που συλλέχθηκαν Svalbard, Νορβηγία, τα οποία είναι πλαστικά υλικά λιγότερο από 5mm. «Υπάρχει πολύ περισσότερο πλαστικό από μπορούμε να δούμε. Στη βροχή, στο χιόνι. Τώρα το πλαστικό είναι μέρος του περιβάλλοντος, ο» εν λόγω Gregory Weiser, ερευνητής μολύβδου από την ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ γεωλογική μελέτη
Οι σφαιρικοί πλαστικοί περιορισμοί δεν μπορούν να δραπετεύσουν την τραγωδία των αστικών τάξεων;
Η πλαστική ρύπανση έχει ηχήσει το συναγερμό, και οι χώρες έχουν επενδύσει σε αυτόν τον «άσπρο πόλεμο».
Σύμφωνα με τις στατιστικές της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας (ΔΟΕ), στα προηγούμενα πέντε έτη, περισσότερες από 60 χώρες έχουν επιβάλει τις απαγορεύσεις ή τους φόρους στα μίας χρήσης πλαστικά προϊόντα, και σημαντικές οικονομίες όπως η Κίνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν αρχίσει ακόμη και αναβαθμίζω τη «πλαστική διαταγή περιορισμού» στη «πλαστική διαταγή απαγόρευσης».
Η συνέλευση περιβάλλοντος Ηνωμένων Εθνών διοργανώνει τις συνεδριάσεις της οργάνωσης για πολλές φορές για να συζητήσει και να διατυπώσει τους κανόνες για να λύσει το σφαιρικό κοινό πρόβλημα του «άσπρου καρκίνου». Η υιοθέτηση του ψηφίσματος σχετικά με το τελείωμα της πλαστικής ρύπανσης (σχέδιο) στην επαναλήφθείη σύνοδο της πέμπτης διάσκεψης περιβάλλοντος Ηνωμένων Εθνών είναι η σημαντικότερη πρόοδος που σημειώνεται σε περιβαλλοντικές πολύπλευρες συμφωνίες από την υπογραφή της συμφωνίας του Παρισιού. Είναι επίσης μια συμφωνία για την ασφαλιστική συναίνεση των μελλοντικών γενιών, και η σφαιρική «πλαστική διαταγή περιορισμού» έχει δεσμευθεί νόμιμα από τότε.
Το Liu Jianguo, ένας καθηγητής στο σχολείο του περιβάλλοντος του πανεπιστημίου Tsinghua, θεωρεί ότι το ψήφισμα απεικονίζει τρεις συναινέσεις: κατ' αρχάς, καθιερώστε μια διακυβερνητική διαπραγματευόμενη Επιτροπή και την βάλτε στην εργασία φέτος Δεύτερον, στρέψτε γενικά τη διαχείριση κύκλων ζωής των πλαστικών, όχι μόνο διαχείριση τέλος--ζωής, που σημαίνει την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση των πλαστικών προϊόντων στο στάδιο σχεδίου, και τις διαφοροποιημένες λύσεις στην πλαστική ρύπανση Τρίτον, ενισχύστε τη διεθνή συνεργασία και προωθήστε τις ανταλλαγές και τη συνεργασία στην αναβάθμιση τεχνολογίας, την ικανότητα-οικοδόμηση και την επιστήμη και την τεχνολογία.
Εντούτοις, Cui YE, ένας ομιλητής στο σχολείο των διεθνών σχέσεων και η δημόσια διαχείριση του ωκεάνιου πανεπιστημίου της Κίνας, θεωρούν ότι η πλαστική ρύπανση είναι μια χαρακτηριστική «τραγωδία των αστικών τάξεων». Αν και πολλές χώρες έχουν κάνει τις θετικές δηλώσεις και θέσεις σε αυτό πριν από, πίσω από αυτές τις δηλώσεις, η πραγματική διακυβέρνησή τους επιθυμεί την ανάγκη να ερευνηθεί περαιτέρω. Ειδικά όταν υπάρχει μια σύγκρουση μεταξύ της διεθνούς δημόσιας ευημερίας και των εθνικών ιδιωτικών συμφερόντων, η προθυμία τους να συμμετέχουν στη σφαιρική επεξεργασία των θαλασσίων πλαστικών αποβλήτων θα αποδυναμωθεί γρήγορα. Αυτό μπορεί να δει από την άρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας για να υπογράψει το θαλάσσιο πλαστικό χάρτη με άλλα μέλη ομάδα επτά.
Επιπλέον, οι διαφορές στην ικανότητα διακυβέρνησης και την προθυμία των διαφορετικών χωρών το καθιστούν δύσκολο για όλες τις χώρες να προωθήσουν την πλαστική διακυβέρνηση αποβλήτων ταυτόχρονα και συγχρόνως. Η δυσαναλογία μεταξύ της απαίτησης διακυβέρνησης και των πόρων διακυβέρνησης αυξάνει αυτήν την δυσκολία.
Παραδείγματος χάριν, η επιστημονική έρευνα δείχνει ότι η ρύπανση των πλαστικών αποβλήτων στη Νοτιοανατολική Ασία είναι πολύ σοβαρή, και ένα σημαντικό μέρος αυτοί πλαστικά απόβλητα προέρχεται από την πρακτική ντάμπινγκ της διάβασης των σκαφών και της διασυνοριακής μετακίνησης των αναπτυγμένων χωρών στις παράκτιες χώρες στην περιοχή θάλασσας. Αυτό απαιτεί τις παράκτιες χώρες και τις αναπτυγμένες χώρες έξω από την περιοχή για να επωμιστεί από κοινού την ευθύνη της διακυβέρνησης και να κινητοποιήσει όλα τα είδη πόρων που συγκεντρώνονται σε αυτήν την περιοχή, ώστε να λυθεί η κύρια αντίφαση στο πρόβλημα των θαλασσίων πλαστικών αποβλήτων.
Εντούτοις, Cui YE που επισημαίνει που λόγω της πολιτικής φύσης της σφαιρικής ωκεάνιας διακυβέρνησης, τι πρέπει να αναμένεται δεν έχει μεταφραστεί στα πρακτικά μέτρα: αφ' ενός, η μεγαλύτερη μέρος των παραλιακών περιοχών της περιοχής θάλασσας είναι αναπτυσσόμενες χώρες, το διαθέσιμο κεφάλαιο, εξοπλισμός, τεχνολογία, ο άνθρωπος και άλλοι πόροι είναι πολύ περιορισμένοι, και ο συντονισμός μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος είναι πολύ δύσκολος, καθιστώντας το δύσκολο για τους να επενδύσουν πλήρως στην επεξεργασία των θαλασσίων πλαστικών αποβλήτων Αφ' ετέρου, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και άλλες θαλάσσιες δυνάμεις με τους πλουσιότερους πόρους διακυβέρνησης είναι μακριά μακρυά από αυτήν την περιοχή θάλασσας, και για τα ενδιαφέροντά τους, δίνουν περισσότερη προσοχή στη διακυβέρνηση των περιοχών ή περιφερειακής θάλασσάς τους, και αποτυγχάνουν παρ:έχω στην ουσιαστική βοήθεια σε αυτές τις χώρες τους αδύνατους πόρους διακυβέρνησης.
Υποχρέωση των μεγάλων κατασκευαστών των πλαστικών αποβλήτων
Μπορούν οι άνθρωποι να λύσουν τα προβλήματα που κάνουν;
Η απάντηση που δίνεται από το Peter Drucker, ένας διάσημος διοικητικός μελετητής, στο βιβλίο του που μετατρέπει τα κοινωνικά προβλήματα σε εμπορικές ευκαιρίες: η νέα έννοια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης είναι να μετατραπούν τα κοινωνικά προβλήματα και οι κοινωνικές ανάγκες σε κερδοφόρες εμπορικές ευκαιρίες. Αυτό είναι ίσως η πιό αισιόδοξη εκτίμηση για την ανθρωπότητα για να λύσει την πλαστική κρίση.
Στην πραγματικότητα, οι κόσμος-διάσημες διεθνείς επιχειρήσεις γνωρίζουν πράγματι τις κοινωνικές ευθύνες τους και στέκονται στην πρώτη γραμμή του πλαστικών περιορισμού και της απαγόρευσης. Παραδείγματος χάριν, το καλοκαίρι του 2018, η Starbucks ανήγγειλε ότι όλα τα καταστήματά του σε όλο τον κόσμο θα καταργούσαν σταδιακά τα μίας χρήσης πλαστικά άχυρα ως το 2020 Το Unilever υπόσχεται να μειώσει τη χρήση της πλαστικής συσκευασίας από περισσότερους από 100000 τόνους ως το 2025 και να επιταχύνει τη χρήση των ανακυκλωμένων πλαστικών Το 2021, το κόκα κόλα ανήγγειλε την έναρξη ενός μπουκαλιού φιαγμένου από εγκατάσταση-βασισμένο στους στο 100% πλαστικό
Ακόμα κι έτσι, αυτές οι επιχειρήσεις καταλαμβάνουν ακόμα το τοπ λίγοι από τους σημαντικότερους κατασκευαστές των πλαστικών αποβλήτων. Σύμφωνα με την πιό πρόσφατη έκθεση που δημοσιεύεται από το περιβάλλον η οργάνωση προστασίας «ξεφορτώνεται τα πλαστικά», οι τοπ δέκα επιχειρήσεις με την πλαστική ρύπανση είναι το 2021 κόκα κόλα, κόλα της Pepsi, Unilever, η Nestle, Π & Γ, Yizi διεθνή, η Philip Morris διεθνής, η Danone, Άρης και η Colgate Palmolive.
Υπάρχουν ακόμα πολλές προτάσεις για αυτές τις επιχειρήσεις στο μέλλον, αλλά πρέπει να γίνουν μελλοντικοί ηγέτες που οδηγούν στο πλαστικό ελεύθερο και την ασφάλεια κλίματος, επειδή έχουν τη δυνατότητα, τα μέσα και τους πόρους να μετατρέψουν αυτό το όραμα σε πραγματικότητα.
