Στα προηγούμενα 20 έτη, το συνολικό ποσό του microplastics που κατατίθεται στο θαλάσσιο πυθμένα έχει τριπλασιαστεί, αντίστοιχος στον τύπο κατανάλωσης και την ποσότητα πλαστικών προϊόντων. Αυτό είναι το κύριο συμπέρασμα μιας μελέτης που πραγματοποιείται από το ίδρυμα περιβαλλοντικών επιστήμης και τεχνολογίας του πανεπιστημίου της Βαρκελώνης στην Ισπανία και το τμήμα οικοδόμησης του περιβάλλοντος του πανεπιστημίου του Άαλμποργκ στη Δανία. Αυτή η μελέτη είναι η πρώτη υψηλής ευκρίνειας αναδημιουργία της πλαστικής ρύπανσης μικροϋπολογιστών που προκαλείται από τα ιζήματα στη βορειοδυτική Μεσόγειο.

Αν και ο βυθός θεωρείται ως τελική δεξαμενή ιζηματογένεσης των πλαστικών μικροϋπολογιστών που επιπλέουν στη θάλασσα, η ιστορική εξέλιξη αυτής της πηγής ρύπανσης στο βυθό, ειδικά η αποθήκευση και το ποσοστό ενταφιασμών μικρών πλαστικών μικροϋπολογιστών στο βυθό, είναι ακόμα ασαφής.

Αυτή η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται πρόσφατα στην περιβαλλοντικές επιστήμη και την τεχνολογία περιοδικών, δείχνει ότι το microplastics παραμένει αμετάβλητο στα θαλάσσια ιζήματα. Η ποιότητα αυτού του microplastics μιμείται τη σφαιρική πλαστική παραγωγή από το 1965 ως το 2016.

Οι ερευνητές εφάρμοσαν την πιό προηγμένη τεχνολογία εικόνας για να ποσολογήσουν τα μόρια με ένα μέγεθος 11 μικρών, και ερεύνησαν την κατάσταση υποβάθμισης των θαμμένων μορίων. Διαπίστωσαν ότι μόλις παγιδεύτηκε το microplastics στο θαλάσσιο πυθμένα, δεν θα υποβίβαζαν πλέον.

Η έρευνα δείχνει ότι ο αριθμός πλαστικών μορίων που κατατίθενται στο βυθό έχει τριπλασιαστεί από το 2000, και με την παραγωγή και τη σφαιρική χρήση αυτών των υλικών, ο συσσωρευτικός αριθμός πλαστικών μορίων έχει αυξηθεί.

Οι ερευνητές εξήγησαν ότι στα προηγούμενα 20 έτη, η συσσώρευση των μορίων πολυαιθυλενίου και πολυπροπυλενίου στη συσκευασία, τα μπουκάλια και οι ταινίες τροφίμων, καθώς επίσης και η συσσώρευση των μορίων πολυεστέρα στις συνθετικές ίνες στα υφάσματα ιματισμού, έχουν αυξηθεί. Σε κάθε κλ του ιζήματος συλλεχθε'ν, το περιεχόμενο αυτών των τριών ειδών μορίων έφθασε σε 1,5 mg, με το υψηλότερο περιεχόμενο του πολυπροπυλενίου, που ακολουθήθηκε από το πολυαιθυλένιο και τον πολυεστέρα.