Από την 1η Ιανουαρίου 2021, η ΕΕ θα επιβάλει έναν πλαστικό φόρο 800 ευρώ/τόνος στη μη ανακυκλώσιμη πλαστική συσκευασία. Ο φόρος είναι ακριβώς ένα παράδειγμα των πολιτικών που θεσπίζονται από τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο για να λύσουν το πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης.

Μια σειρά νέας νομοθεσίας και εθελοντικών υποχρεώσεων από κυριότερους πλαστικούς χρήστες και παραγωγούς στοχεύει να απελευθερώσει τον κόσμο των πλαστικών αποβλήτων και να προωθήσει την αυξανόμενη ζήτηση για τα ανακυκλωμένα πλαστικά.

Προβλέπεται ότι ως το 2030, τα μηχανικά ανακυκλωμένα πλαστικά θα αντικαταστήσουν περισσότερα από 1,7 εκατομμύρια τόνοι των αρχικών πολυμερών πρώτων υλών, έναντι 688000 τόνων το 2020. Για τα φιλόδοξα σχέδια μείωσης αποβλήτων για να πετύχουν, τα ανακυκλωμένα πλαστικά πρέπει να αναπτυχθούν σε μια αποδοτική παγκόσμια αγορά προϊόντων. Υπάρχουν σημάδια που αυτή η τάση έχει πάρει βαθμιαία διαμορφώνει.

Η αξία των ανακυκλωμένων πλαστικών απελευθερώνεται. Είναι αυτή η αξία που προωθεί την εμπορευματοποίηση της πλαστικής αγοράς αποβλήτων και μπορεί τελικά να βοηθήσει να λύσει το πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης αποβλήτων. Με απλά λόγια, όταν έχει μια ουσία τέτοια υψηλή αξία και μπορεί να ανταλλαχθεί σε μια αποτελεσματική αγορά, δεν έχει κανένα νόημα για να την απορρίψει στο φυσικό περιβάλλον.

Πολλοί διαφορετικοί παράγοντες προωθούν την εμπορευματοποίηση της ανακυκλωμένης αγοράς πλαστικών. Μερικοί από αυτούς τους λόγους, όπως η αύξηση στον αριθμό συμμετεχόντων ενεργών στην αγορά, προέρχονται από τη νομοθεσία.

Οι κυβερνήσεις, που αρχίζουν από την Ευρώπη, αλλά πρόσφατα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ασία συνολικά, έχουν ρωτήσει τους συμμετέχοντες σε μερικές βιομηχανίες, κυρίως εκείνοι που συμμετέχονται στην πλαστική συσκευασία, για να μειώσουν την εξάρτησή τους στα αρχικά πλαστικά και να αυξήσουν χρήση των ανακυκλωμένων υλικών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό υποστηρίζεται από τους φόρους. Το UK θα χρεώσει £ 200/τόνος για την πλαστική συσκευασία χωρίς ανακυκλωμένα 30% συστατικά μέχρι τον Απρίλιο του 2022.

Η επίδραση αυτών των πολιτικών έχει αυξήσει τον αριθμό συμμετεχόντων αγοράς, κυρίως αγοραστές ή «χρήστες» της πλαστικής συσκευασίας, αυξανόμενος κατά συνέπεια ανταγωνισμός και απαίτηση περισσότερου ανεφοδιασμού για να επεκταθεί η αγορά. Υπάρχουν ήδη σημάδια ότι ο ανεφοδιασμός στην τοπική αγορά είναι ανεπαρκής να ικανοποιήσει την τοπική απαίτηση, επειδή το ποσοστό αποκατάστασης δεν θα φθάσει ποτέ σε 100%. Αυτό κάνει την επιχείρηση να κοιτάξει ακόμη πιο πέρα.

Στην Ευρώπη, η απαίτηση υπερβαίνει τη δυνατότητα των τοπικών και περιφερειακών αγορών, που οδηγούν τους συμμετέχοντες για να κοιτάξει στη Νοτιοανατολική Ασία για περισσότερο ανεφοδιασμό, που κάνει την περιοχή μια αυξανόμενη παγκόσμια αγορά.

Η τυποποίηση δεν είναι ένα πρόβλημα στην αρχική πλαστική αγορά. Οι αρχικοί πολυμερείς αγοραστές μπορούν να είναι βέβαιοι ότι τα πλαστικά που αγοράζονται από έναν προμηθευτή είναι τα ίδια όπως, ή τουλάχιστον συμβατός με, πλαστικά που αγοράζονται από έναν άλλο προμηθευτή. Τα τεχνικοί χαρακτηριστικά, ο όγκος και το χρώμα είναι συνεπείς. Συνολικά, αυτό επιτρέπει στην οικονομία οικονομικής πρόκρισης συναλλαγής για να βοηθήσει να ισορροπήσει τη σφαιρικές προσφορά και τη ζήτηση. Γί αυτό οι τάσεις πολυμερών τιμών είναι παρόμοιες στις διαφορετικές περιοχές. Γί αυτό η σφαιρική άποψη αυτών των αγορών είναι κρίσιμη.

Η τυποποίηση προϊόντων των ανακυκλωμένων πλαστικών είναι δυσκολότερη. Σε τελευταία ανάλυση, προέρχονται από τα απόβλητα. Οι διαφορετικά προδιαγραφές προϊόντων και τα επίπεδα ρύπανσης, τόσο καλά όσο οι ανησυχίες για την ανιχνευσιμότητα στις διαφορετικές περιοχές ή ακόμα και στην ίδια περιοχή, είναι όλοι οι παράγοντες που εμποδίζουν την οικονομική πρόκριση συναλλαγής. Ακόμη και στην ίδια χώρα, το σύστημα αποκομιδής αποβλήτων θα είναι πολύ διαφορετικό, παράγοντας τα διαφορετικά συστατικά των αποβλήτων για να είναι ανακυκλωμένα και διαφορετικά ποιοτικά ανακυκλώσιμα υλικά. Οι αγοραστές θέλουν να εξασφαλίσουν ποιότητα των προϊόντων, αλλά θέλουν επίσης να εξασφαλίσουν ότι τα υλικά τους (ειδικά εκείνοι που συλλέγονται στις αναπτυσσόμενες χώρες) αγοράζονται νόμιμα.

Αυτή τη στιγμή, μερικές μεγάλες επιχειρήσεις από τη βιομηχανία διαχείρησης αποβλήτων στη βιομηχανία FMCG επενδύουν στην τυποποίηση σε μεγάλη κλίμακα.

Οι ωριμότερες ανακυκλωμένες αγορές πλαστικών είναι στην Ευρώπη. Οι βασικοί ρύποι στα διαφανή φύλλα ρ-Pet (όπως το PVC, η ακεταλδεΰδη και το βενζόλιο) έχουν επιπτώσεις στην εμφάνιση και την απόδοση των μπουκαλιών ποτών και θα ασκήσουν επίδραση στην υγεία. Τώρα το περιεχόμενό του μειώνεται και μπορεί να αγνοηθεί σε ορισμένες περιπτώσεις. Η παραγωγή γίνεται επίσης όλο και περισσότερο συνεπής, έτσι σημαίνει ότι οι αγοραστές μπορούν να εξασφαλίσουν ότι η ποιότητα κάθε batch προϊόντων είναι η ίδια.

Σουέζ, Veolia, το κόκα κόλα και άλλες επιχειρήσεις έχουν επενδύσει στην οικοδόμηση των νέων εργοστασίων στη Νοτιοανατολική Ασία για να παραγάγουν τα διαφανή φύλλα ρ-Pet με τη χαμηλή περιεκτικότητα σε PVC. Η ανακυκλωμένη PET στις Ηνωμένες Πολιτείες γίνεται επίσης ενοποιημένη, και περιεχόμενο των ρύπων μειώνεται επίσης. Καλιφόρνια προωθεί αυτήν την εργασία. Αρχικό από το 2022, θα επιβάλει ένα ελάχιστο ανακυκλωμένο πλαστικό περιεχόμενο 15% στα μπουκάλια της PET. Η διαφανής αγορά φύλλων ρ-Pet σε Καλιφόρνια εξουσιάζεται από τα υλικά με τη μολυσματική περιεκτικότητα σε PVC μέχρι 100 PPM, η οποία απεικονίζει ότι η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΉ ρ-Pet βιομηχανία είναι προσανατολισμένη στις αγορές χαμηλών σημείων, όπως η ίνα και οι υφαντικές αγορές. Εντούτοις, όλο και περισσότερα υλικά με την περιεκτικότητα σε PVC όχι υψηλότερη από 10 PPM μπαίνουν στην αγορά, που κάνει τους πιό κοντά στα πρότυπα ολόκληρης της βορειοδυτικής Ευρώπης και που ικανοποιεί την αυξανόμενη ζήτηση για τα υψηλής ποιότητας υλικά.

Η παγκοσμιοποίηση, αυτές οι εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Ασία και τις Ηνωμένες Πολιτείες έχει καταστήσει τα υλικά παρ:άγω στις διαφορετικές περιοχές πιό παρόμοιες, έτσι σημαίνει ότι οι συμμετέχοντες αγοράς έχουν περισσότερες επιλογές - είτε αγοραστές είτε πωλητές, και οπουδήποτε είναι.

Η ανακυκλωμένη αγορά της PET στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες είδε μια άνοδο τιμών στις αρχές αυτού του έτους, εν μέρει που οφείλεται σε μια έλλειψη των εμπορευματοκιβωτίων εισαγόμενα υλικό από την Ασία. Αυτές οι αυξήσεις υπερέβησαν εκείνων στη Νοτιοανατολική Ασία, όπου οι συμμετέχοντες δούλεψαν σκληρά στα υλικά σκαφών στην Ευρώπη και δυτική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η πλαστική ρύπανση είναι ένα σφαιρικό πρόβλημα, το οποίο χρειάζεται τα σφαιρικά μέτρα απάντησης, και η ανάπτυξη μιας μεγάλης και κινητής ανακυκλωμένης πλαστικής αγοράς μπορεί να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο εν προκειμένω. Η κατανόηση αυτής της αξίας είναι το κλειδί στην προώθηση της ανάπτυξης της βιομηχανίας πλαστικών.