Το Υπουργείο περιβάλλοντος, δασών και κλιματικής αλλαγής (moefcc) έχει πάρει ένα βήμα προς την πλαστική διαχείρηση αποβλήτων με την αύξηση της χρήσης της ανακυκλωμένης πλαστικής συσκευασίας. Τον Αύγουστο πέρυσι, προώθησε τους κανόνες διαχείρησης αποβλήτων του 2021 πλαστικούς (δεύτερη αναθεώρηση), οι οποίοι επιτρέπουν στα ανακυκλωμένα πλαστικά για να χρησιμοποιηθούν στην αποθήκευση, τη μεταφορά, τη διανομή ή τη συσκευασία έτοιμου να φάνε ή των στοιχείων ποτών. Ενώ η τροποποίηση υπογραμμίζει τη σημασία με τα κατάλληλα πρότυπα και τους κανονισμούς στο πλαίσιο της ασφαλείας των τροφίμων και του νόμου το 2006 προτύπων, ένας κορυφαίος πολυμερής επιστήμονας είπε ότι οι ισχύοντες κανονισμοί και τα πλαίσια για τον καθορισμό και τη διαχείριση των πλαστικών αποβλήτων χρειάζονται σημαντικές μεταρρυθμίσεις για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη της βιομηχανίας τροφίμων.
«Το πρόβλημα έχει γίνει αξεπέραστο. Επομένως, η κυβέρνηση πρέπει να επεμβει, αλλά είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό ότι πηδά ξαφνικά από “εάν” “μπορεί” χωρίς υποδομή, τα μέτρα προστασίας και οι κατάλληλοι ρυθμιστικοί μηχανισμοί,» είπαν το habbu του Δρ Vijay g., τον ανώτερους πολυμερή επιστήμονα και τον καθηγητή προσθηκών στο ίδρυμα χημικής τεχνολογίας σε Mumbai.
Μέχρι το 2016, οι τσάντες ή τα προϊόντα φιαγμένες από ανακυκλωμένα πλαστικά δεν θα χρησιμοποιηθούν για την αποθήκευση, τη μεταφορά, τη διανομή ή τη συσκευασία έτοιμου να φάνε ή των τροφίμων κατανάλωσης. Αργότερα, τα ανακυκλωμένες πλαστικά ή οι εφημερίδες που χρησιμοποιήθηκαν στα τρόφιμα συσκευασίας περιλήφθηκαν επίσης στον κατάλογο απαγόρευσης από τη ασφάλεια των τροφίμων και την αντιπροσωπεία προτύπων (fssai), ρυθμιστής τροφίμων της Ινδίας. Εντούτοις, στο πλαίσιο της δεύτερης τροποποίησης, η κυβέρνηση όχι μόνο επιτρέπει τη χρήση των ανακυκλωμένων πλαστικών για τη συσκευασία τροφίμων, αλλά και επιτρέπει στις μεγάλες επιχειρήσεις για να αναστείλει τη χρήση των μίας χρήσης πλαστικών προϊόντων για 10 έτη και σύνολο ένας στόχος 30 ετών. Το ποσοστό της πλαστικής συσκευασίας που ανακυκλώνεται ως το 2023, και το ανακυκλωμένο περιεχόμενο στο πλαστικό είναι υποχρεωτικά να φθάσουν σε 60% ως το 2026. Η κυβέρνηση δικαιολόγησε το μέτρο με την αναφορά της μεγάλης ζημιάς που προκλήθηκε από τα πλαστικά αποβλήτων στα επίγεια και υδρόβια οικοσυστήματα.
Αυτή τη στιγμή, η Ινδία ανακυκλώνει για 60% των πλαστικών αποβλήτων, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων ολοκληρώνεται από την άτυπη εργατική δύναμη. Αυτές οι εργατικές δυνάμεις στηρίζονται κυρίως στις μη επιστημονικές μεθόδους για να παραγάγουν τα πλαστικά μόρια, που έχει ξυπνήσει τις ανησυχίες των ανθρώπων, ειδικά για τη ρύπανση και την αγνότητα των ανακυκλωμένων πλαστικών.
«Οι κανονισμοί και τα πλαίσια που καθορίζουν τα πλαστικά και διαχειρίζονται την πλαστική διαχείρηση αποβλήτων είναι μια τρέχουσα ανάγκη. Η απαγόρευση των πλαστικών δεν είναι μια λύση επειδή είναι αδύνατο να ξεφορτωθούν και να βρεθούν οι εναλλακτικές λύσεις. Πρέπει να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους για να επαναχρησιμοποιήσουμε τα πλαστικά όσο το δυνατόν περισσότερο. Εντούτοις, όταν ενδίδετε στους κανονισμούς, δεν μπορείτε να πείτε ότι ισχύει μόνο για τα συγκεκριμένα εμπορικά σήματα που χρησιμοποιούν τα καλύτερες διαθέσιμες ανθρώπινα δυναμικά, τα εργαλεία και τις τεχνολογίες για να διαχειριστούν τη διαδικασία ανακύκλωσης. Δυστυχώς, η ύπαρξη ανακυκλώνοντας των επιχειρήσεων αυτό δεν είναι η περίπτωση για ένα μεγάλο μέρος του κρατικού συστήματος. Έτσι μόλις το ανοίξετε, ανοίγετε μια πύλη των ακαθαρσιών που ασκούν σοβαρή επίδραση στη ασφάλεια των τροφίμων, «ο Δρ HAB είπατε.
Όσον αφορά την κυβερνητική απόφαση να αναγκαστεί η χρήση ανακυκλωμένων των 60% πλαστικών ως το 2026, ο Δρ habbu είπε ότι φάνηκε περισσότεροι από τον ενθουσιασμό από τον πραγματισμό. «Η ΕΕ είναι η πιό προηγμένη χώρα στη ασφάλεια των τροφίμων. Ως το 2030, θα επιτρέψουν μόνο τη χρήση ανακυκλωμένων των 30% πλαστικών,» εξήγησε, προσθέτοντας ότι δεν πρέπει να βιαστούμε, αλλά πρέπει να μάθουμε από τη σφαιρική εμπειρία και να υιοθετήσουμε μια βιώσιμη και επιστημονική προσέγγιση στην πλαστική διαχείριση.
Στο ζήτημα της πλαστικής ρύπανσης και της φτωχής διαχείρισης που διακινδυνεύουν το περιβάλλον και την οικολογία, ο Δρ Habu είπε: «το πρόβλημα του πλαστικού είναι όχι μόνο η χρήση του, αλλά και πώς το εξετάζουμε. Το πλαστικό ως υλικό γίνεται κακοποιός επειδή ρυπαίνει με τέτοιο τρόπο ώστε ότι οι μόλυβδοι στην ανάρμοστη διαχείρηση αποβλήτων και τελικά τη ρύπανση, αλλά στη στοχοθέτηση ενός συνόλου εφικτών επιλογών δεν είναι μια λύση.»
«Όλα που χρησιμοποιούμε σήμερα αποτελούνται από το πλαστικό - μπουκάλια νερό, γυαλιά, εμπορευματοκιβώτια και μάνδρες. Το καλούμε ακριβώς πλαστικό σαν ήταν ένα ενιαίο ομοιογενές υλικό, αλλά αυτή δεν είναι η περίπτωση είναι μια σύνθετη σειρά προϊόντων. Πολλοί τύποι πλαστικών χρησιμοποιούνται για να σχεδιάσουν και να διαμορφώσουν τα διαφορετικά πράγματα, ανάλογα με τη χρήση τους και χημική μοριακή δομή,» είπε.
«Χρειαζόμαστε ένα πλέγμα των πρακτικών και συστημάτων ρύπανσης που χαρτογραφούν επαρκώς όλα τα πλαστικά έτσι ώστε η κυβέρνηση μπορεί να καθορίσει ποιο πλαστικό είναι πιό ελάχιστα το πρακτικό. Κάθε τύπος πλαστικού είναι μοναδικός. Μια διαδικασία ανακύκλωσης δεν ισχύει για την καθεμία. Χρειαζόμαστε ένα επίσημο οικοσύστημα που υπόκειται στους κατάλληλους κανονισμούς και τα πλαίσια για τα πλαστικά. Αυτό όχι μόνο θα αυξήσει τη διαφάνεια, αλλά και να μειώσει τα απόβλητα προωθήστε την εμπιστοσύνη μεταξύ του κοινού και η βιομηχανία, «εξήγησε.
